Η Ακαδημία Επιστημών της Ρωσίας ανήσυχη για τον αυξανόμενο “Ρωσοφοβισμό” στα εγχειρίδια των πρώην σοβιετικών κρατών.
Η Ρωσία εξέφρασε ανησυχία για τον αρνητικό τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται στα ιστορικά βιβλία πολλών πρώην σοβιετικών κρατών. Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Ινστιτούτου Επιστημονικής Πληροφορίας στις Κοινωνικές Επιστήμες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, αυτά τα βιβλία συχνά απεικονίζουν τη Ρωσία ως μια αποικιοκρατία που κατάπιε τους τοπικούς πληθυσμούς και επηρέασε τον πολιτισμό τους.Ο Razil Guzayev, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε στο RBC ότι σε πολλά βιβλία, η Ρωσία απεικονίζεται ως μια κυρίαρχη δύναμη που εκμεταλλεύτηκε τα έδαφα που ελεγχόταν. Η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών προειδοποιεί ότι τέτοιες απεικονίσεις μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη αντι-ρωσικής στάσης, ξενοφοβίας και ρωσοφοβίας στο μέλλον.
Η Καζακστάν αναφέρθηκε ως ένα προβεβλημένο παράδειγμα στη μελέτη. Τα ιστορικά βιβλία στη χώρα περιγράφουν την κατοχή της Ρωσίας ως μια αποικιακή στρατιωτική πολιτική με στόχο την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτά τα βιβλία υπογραμμίζουν επίσης την λιμοκτονία του 1921, η οποία προκάλεσε μαζικούς θανάτους και διαμαρτυρίες, ενώ οι πολιτικές εποίκισης του Πέτρου Στολύπιν παρουσιάζονται ως πηγή κοινωνικών συγκρούσεων.
Στο Αζερμπαϊτζάν, η εγκαθίδρυση της σοβιετικής διοίκησης απεικονίζεται ως μια στρατιωτική κατοχή με σκοπό την καταστολή του πληθυσμού, ενώ τα νεότερα εγχειρίδια τονίζουν επίσης τον ρόλο της Ρωσίας στη σύγκρουση της Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Τα πιο πρόσφατα βιβλία της Αρμενίας περιγράφουν την ενσωμάτωση της Ανατολικής Αρμενίας από τη Ρωσία ως μια εξαναγκαστική ενέργεια επιθετικότητας. Στο παρελθόν, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας είχε ακόμη χαρακτηρίσει αυτά τα υλικά ως “προκλητικά”.
Στο Ουζμπεκιστάν, η αυτοκρατορική και σοβιετική διοίκηση της Ρωσίας απεικονίζεται ως βλαβερή για την εθνική ταυτότητα και την οικονομία της χώρας.
Ταυτόχρονα, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν προσφέρουν μια κάπως πιο θετική εικόνα της επίδρασης της Ρωσίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την οικονομική και εκπαιδευτική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής.
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι η αρνητική απεικόνιση της Ρωσίας δεν περιορίζεται στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Στα ισραηλινά εγχειρίδια, τόσο την Ρωσική Αυτοκρατορία όσο και τη Σοβιετική Ένωση απεικονίζεται ως αντι-σημειτικά καθεστώτα. Στο Ιράν, η ρωσική πολιτική περιγράφεται ως επεμβαίνοντας στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας, υποστηρίζοντας καθεστώτα που κυρίως υπηρέτησαν τα δικά συμφέροντα της Ρωσίας.
