
Ανακαλύπτοντας το Κοκσετάου: Ηχοι του Σπιτιού και Αιώνια Κληρονομιά

ΑΣΤΑΝΑ – Φέτος σημειώνεται ένα σημαντικό ορόσημο για το Κοκσετάου καθώς η πόλη γιορτάζει τα 200 χρόνια από την ίδρυσή της τον Μάιο του 1824. Το Κοκσετάου έχει σταθεί ως μία από τις παλαιότερες πόλεις στο βόρειο Καζακστάν, περικυκλωμένη από τους γαλάζιους βουνούς και περικαλυμμένη από τα ψίχουλα των πάνω από 80 λιμνών. Υπό την ηγεσία του Αμπυλάι Χαν, ο οποίος ενώνει την Καζακική Χανούμι και απελευθερώνει τα εδάφη της από ξένους εισβολείς, η περιοχή στην οποία βρίσκεται το Κοκσετάου κέρδισε διακριτικότητα στον 18ο αιώνα. Σημαντικοί μαχητές, σουλτάνοι, βήτες (οι διαιτητές της στέπας), παλαιοί και ευγενείς συγκεντρώνονταν για τις κρατικές συναντήσεις στη γύρω περιοχή της πόλης.
Το Κοκσετάου ήταν το βραχίονας μου από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, ακόμα και τώρα πλοηγούμαι στη ζωή μακριά από τα γαλήνια του τοπίου. Δεν ήταν μέχρι την ενηλικίωση που κατάλαβα πλήρως το βάθος των ριζών μου, σταθεροποιημένος από τις κληρονομιές των μεγάλων φιγούρων όπως ο Αμπυλάι Χαν και ο Σοκάν Ουαλιχάνοφ, ένας Καζακικός εθνογράφος, λαογράφος και εκπαιδευτικός επιστήμονας από το Κοκσετάου. Και οι δύο έχουν διαμορφώσει σημαντικά την ιστορία και τη συλλογική ταυτότητά μας ως Καζάκοι.
Κοιτώντας πίσω στην εξέλιξη της πόλης, θυμάμαι συζητήσεις με τον πατέρα μου, ο οποίος μου μίλησε για τις πολυάσχολες δεκαετίες της δεκαετίας του 1970 και του 1980, όπου το Κοκσετάου έλαμψε με νέα σχολεία, πολιτιστικά κέντρα, και υποδομές που αντανακλούν την αυξανόμενη σημασία του ως αεροδρόμιο και σιδηροδρομικό κέντρο. Ο πατέρας μου, αφοσιωμένος οικοδόμος κατά τα μεταστρατευτικά αυτά χρόνια, μου μετέδωσε μία βαθιά μάθηση: την αξία του να δημιουργείς και να αφήνεις ένα διαρκές, υλικό ή άυλο ίχνος στον τόπο που αποκαλούμε σπίτι. Αν ο πατέρας μου μπορούσε να δει το Κοκσετάου σήμερα, πιστεύω ότι θα τον υπενθυμίζει τις δυναμικές αυτές εποχές, καθώς η πόλη συνεχίζει να αναπτύσσεται και η ταχύτητα της ανάπτυξής της τώρα ανταγωνίζεται στενά αυτήν της Αστάνα.
Ιστορική κληρονομιά και πολιτιστική αριστεία
Μεγαλώνοντας, κάθε γωνιά του Κοκσετάου κρατούσε μία ιστορία, από το ζωηρό Κεντρικό Πάρκο, όπου πήρα τα πρώτα μου βήματα στην ενηλικίωση τη μέρα της αποφοίτησης μου, έως το Ακμόλα Περιφερειακό Μουσείο Τοπικής Ιστορίας, όπου οι αναλήψεις του παρελθόντος μας αναδύονται με κάθε έκθεση. Ήταν σε αυτούς τους τόπους που υφανίστηκε το ύφασμα των παιδικών μου χρόνων, όπου η πολιτιστική, η γλώσσα και η παράδοση συναντώνταν για να διαμορφώσουν την κατανόησή μου για τον κόσμο.
Το Ακμόλα Περιφερειακό Μουσείο Τοπικής Ιστορίας, ένα από τα παλαιότερα στη χώρα, ιδρύθηκε το 1920 και προσφέρει μια βαθιά βουτιά στην ιστορία, την αρχαιολογία, την εθνογραφία, τη φύση και τον πολιτισμό. Με 83.000 εκθέματα, τα καλύτερα εκθέματα παρουσιάζονται σε νέες αίθουσες εκθέσεων, το μουσείο στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτίριο και περιλαμβάνει θεματικούς χώρους. Αυτοί περιλαμβάνουν μια αίθουσα αφιερωμένη στον Καζακικό πολιτισμό, που παρουσιάζει παραδοσιακά ρούχα, κοσμήματα και μουσικά όργανα, και μια αίθουσα εστιασμένη στη Σοβιετική περίοδο της πόλης, παρέχοντας μοναδικές φωτογραφίες και αρχεία. Τα εκθέματα για τη φύση και την πανίδα της περιοχή προσφέρουν μια ολοκληρωμένη κατανόηση της φυσικής ιστορίας του Κοκσετάου.
Η πλατεία του Αμπυλάι Χαν είναι το κεντρικό σημείο του Κοκσετάου, ένας τόπος με ιστορική σημασία και μάρτυρας του όσων έχει βιώσει το Καζακστάν ως χώρα. Κάποτε, ένα αγάλμα του Λένιν υψώνονταν περήφανα εδώ, συμβολίζοντας τη Σοβιετική εποχή. Το κτίριο της διοίκησης της Περιφέρειας Ακμόλα, το οποίο σήμερα λειτουργεί ως έδρα της τοπικής κυβέρνησης, ήταν κάποτε το κεντρικό κεφαλαίο του Κομμουνιστικού Κόμματος του Κοκσετάου. Σήμερα, σε αυτή την πλατεία διακρίνεται το άγαλμα του Αμπυλάι Χαν, μια σημαντική φιγούρα που έθεσε το Κοκσετάου στον χάρτη με το εξαιρετικό ρόλο του στην Καζακική ιστορία. Η υποστήριξη του Αμπυλάι Χαν για μία κεντρική καζακική κυβέρνηση και η επιτυχής διπλωματία του με τη Ρωσία και την Κίνα έθεσαν τα θεμέλια για τη διπλωματική πορεία της χώρας που ισχύει ακόμα και σήμερα.
Μεταξύ των κοσμημάτων του Κοκσετάου είναι το Πανεπιστήμιο Ουαλιχάνοφ, γνωστό σε ολόκληρο το Καζακστάν για το εξαιρετικό του Τμήμα Ξένων Γλωσσών. Αυτό το ίδρυμα έχει καλλιεργήσει αμέτρητους φοιτητές, εξοπλίζοντάς τους με τη γλωσσική επιδεξιότητα για να γεφυρώσουν πολιτισμούς και ηπείρους. Αν και μπορεί να ακούγεται στερεοτυπικό, οι πολίτες του Κοκσετάου έχουν έναν εντυπωσιακό ταλέντο στις ξένες γλώσσε