ΑΥΜ Ακύρωσε τον κανόνα των 3 ετών αναμονής μετά την απόρριψη διαζυγίου
Σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΦΕΚ σήμερα, το 18ο Οικογενειακό Δικαστήριο της Άγκυρας ζήτησε την ακύρωση της τέταρτης παραγράφου της άρθρου 166 του Πολιτικού Κώδικα 4721, η οποία αφορά στο “σάλευμα της συνδέσμου του γάμου”, με τον ισχυρισμό ότι αυτή η διάταξη είναι αντισυνταγματική.
Στη διάταξη που ζητήθηκε η ακύρωσή της, περιλαμβάνεται η διάταξη ότι “Αν μια αίτηση διαζυγίου για οποιονδήποτε λόγο απορρίπτεται και περάσουν τρία έτη από την ημερομηνία που αυτή η απόφαση εξεδόθη, αν δεν έχει αποκατασταθεί η κοινή ζωή για οποιονδήποτε λόγο τότε θεωρείται ότι η συνδέσμου του γάμου έχει σάλευμα στιβαρό και μπορεί να αποφασιστεί η διάλυση του γάμου, αν αυτό ζητηθεί από έναν από τους συζύγους”.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο υποστήριξε στην αίτησή του ότι η προβλεπόμενη τριετής περίοδος στη διάταξη δεν είναι δίκαιη, καθώς οι σύζυγοι μπορούν να χωρίσουν μετά από πολλά χρόνια, πράγμα που δεν συμβαδίζει με τη συνταγματική διάταξη που προβλέπει ότι η κάθε ατομικότητα διαθέτει άθικτα, αμεταβίβαστα και αναφαρομένα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες.
Το Δικαστήριο υποστήριξε ότι η μακρά διάρκεια της προβλεπόμενης περιόδου στη διάταξη οδηγεί σε μη νόμιμες σχέσεις εκτός γάμου, παραβιάζοντας το δικαίωμα του ατόμου να προστατεύει και να αναπτύσσει την υλική και πνευματική του ύπαρξη, καθώς και το καθήκον του κράτους να προστατεύει την οικογένεια.
Το Ανώτατο Δικαστήριο που εξέτασε την αίτηση αποφάσισε την ακύρωση της διάταξης επειδή αντιτίθεται στο Σύνταγμα. Η απόφαση της ακύρωσης θα τεθεί σε ισχύ μετά από 9 μήνες.
Από την αιτία της απόφασης
Στην απόφαση της ακύρωσης του Ανώτατου Δικαστηρίου, επισημάνθηκε ότι η συγκεκριμένη διάταξη δεν θα πρέπει να δυσχεραίνει σε μεγάλο βαθμό τη λήψη απόφασης για διαζύγιο και να υποχρεώνει τους ενδιαφερόμενους που δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στην κοινή ζωή να συνεχίζουν τον γάμο για ανεπαρκή χρονικά διαστήματα.
Στη διάταξη αναφέρεται ότι για τη λήψη απόφασης για διάζυγιο απαιτείται να έχει προηγουμένως απορριφθεί μια προηγούμενη αίτηση διαζυγίου και υποστηρίζεται ότι η απόρριψη μιας αίτησης διαζυγίου μπορεί να συμβεί μετά από ένα σχετικά χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με τη διάταξη, για να θεωρηθεί ότι η συνδέσμου του γάμου έχει σάλευμα λόγω έλλειψης ανανέωσης της κοινής ζωής, πρέπει να έχει καταστεί απόφαση απόρριψης. Υπό το πρίσμα αυτής της ανάλυσης, προέκυψε ότι η προβλεπόμενη διαδικασία στη διάταξη δεν δίνει στους ενδιαφερόμενους τη δυνατότητα να λάβουν μια απόφαση για διάζυγο για μια αδίκαιη χρονική περίοδο σε περίπτωση που η κοινή ζωή δεν έχει ανανεωθεί, και ότι έχει θεωρηθεί ότι επιβαρύνθηκαν με ένα βάρος που δεν μπορούν να υποστούν.
“Φαίνεται ότι επιβαρύνθηκαν με ένα βάρος που δεν μπορούν να αντέξουν οι ενδιαφερόμενοι”
Στην απόφαση αναφέρεται επίσης ότι για να θεωρηθεί ότι η συνδέσμου του γάμου έχει σάλευμα λόγω έλλειψης ανανέωσης της κοινής ζωής πρέπει να έχουν περάσει τρία χρόνια από την καταστατική απόφαση, αντικαθιστάται ότι “Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που προβλέπεται στη διάταξη συνεπάγεται μια μη δικαιολογημένη χρονική περίοδο όπου οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα να λάβουν την απόφαση για διάζυγο και έχει θεωρηθεί ότι επιβαρύνθηκαν με ένα βάρος που δεν μπορούν να αντέξουν. Σε αυτό το πλαίσιο έχει διαπιστωθεί ότι η διάταξη που δεν παρέχει έναν λογικό συμβιβασμό μεταξύ του δικαιώματος στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και της οικογενειακής ζωής και του σκοπού της προστασίας της οικογένειας, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας στο πλαίσιο της αρχής της αρμονικής διανομής.”
