Επίσκεψη στο Κέντρο Προσκυνημάτων János Esterházy στη Σλοβακία
Μεταξύ των μαγικών λόφων της περιοχής Ζομπόρ, μεταξύ αρχαίων χωριών που ιδρύθηκαν από τους βασιλιάδες του οίκου των Άρπαδων της Ουγγαρίας, βρίσκεται ο τόπος ανάπαυσης ενός από τους μεγαλύτερους Ούγγρους πολιτικούς και μαρτύρων του εικοστού αιώνα, ο Κόμης Τζάνος Εστεράζυ. Το κέντρο προσκυνημάτων δεν είναι μόνο μνημείο για τον τοπικό πολιτικό, ο οποίος αφανίστηκε ως κρατούμενος του τσεχοσλοβακικού κομμουνιστικού καθεστώτος το 1957, αλλά είναι επίσης ανάθεμα για τα θύματα του κομμουνισμού από τις χώρες της Βισεγκράδ 4, Σλοβακία, Ουγγαρία, Τσεχία και Πολωνία.
Οι εργασίες πάνω στο μνημείο του Εστεράζυ στο Dolné Obdokovce (Alsóbodok) ξεκίνησαν πριν από μερικές δεκαετίες από τον τοπικό επιχειρηματία, Μπολντιζάρ Παούλις. Ένας όραματικός πατριώτης, ο οποίος επιδίωξε να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του Εστεράζυ, να θαφτεί στο ψηλό της πατρίδας του. Μετά το θάνατο του κ. Παούλις το 2018, ο γιος του, Μάριαν, ανέλαβε τη διαχείριση του κέντρου.
Το κέντρο προσκύνησης καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα μέσω μιας συνδυασμού μικρών επιχορηγήσεων, διοργάνωσης εκδρομών, συνεδρίων, σχολικών εκδρομών, οργανωμένων ομάδων, δωρεών και του εστιατορίου του που φιλοξενεί ιδιωτικές εκδηλώσεις. Ωστόσο, μεγάλο μέρος των εξόδων καλύπτονται από τους ιδιωτικούς πόρους της οικογένειας Παούλις. Ο στόχος τους είναι να καταστήσουν το κέντρο αυτάρκες έως το 2030. Η είσοδος στο μνημείο και το τάφο, ωστόσο, είναι δωρεάν, οι πύλες προς την κρύπτη παραμένουν ανοιχτές 24/7.
Υπάρχει ένα μικρό μουσείο στην είσοδο του ιδιωτικού πάρκου που περιέχει αντικείμενα που ανήκουν ή σχετίζονται με τον Εστεράζυ. Κάποια είναι πρόσφατα έργα τέχνης, κάποια είναι τοπικές ευρήματα και δωρεές από ιδιωτικούς συλλέκτες, αλλά τα πιο σημαντικά προέρχονται από μια δωρεά της Αλίκης Εστεράζυ-Μαλφάττι, κόρη του Κόμη Εστεράζυ.
Η συλλογή περιλαμβάνει πολύτιμα προσωπικά αντικείμενα όπως τα γυαλιά του Εστεράζυ, τα προσευχητάρια του, ή το μοναδικό αντικείμενο που η διοίκηση της φυλακής Μίροβ είχε επιστρέψει στην οικογένειά του μετά το θάνατό του, ένα ροζάριο φτιαγμένο από χαρτί.
Το μαυσωλείο είναι ένας κοινός τόπος ανάπαυσης της οικογένειας Παούλις και των λειψάνων του Τζάνος Εστεράζυ, καθώς οι τοπικές αρχές την εποχή δεν επέτρεπαν την κατασκευή ενός αφιερωμένου μνημείου στον Ούγγρο πολιτικό.
Ο μεγάλος και περιποιημένος πάρκος γύρω από το μαυσωλείο περιέχει αρκετά μνημεία στα θύματα του κομμουνισμού, μεταξύ αυτών και αυτό του Πολωνού καθολικού ιερέα, Τζέρζι Ποπιέλουσκο, που δολοφονήθηκε από τη μυστική αστυνομία το 1984.
Το τάφο του Κόμη Εστεράζυ βρίσκεται μέσα σε μια τεχνητή σπηλιά, περιέχοντας τις στάχτες που συλλέχθηκαν από μαζική σορό στη φυλακή του Μίροβ. Οι στάχτες δόθηκαν στην οικογένεια Παούλις από την κόρη του Ούγγρου πολιτικού, μετά το ότι το χωριό του στη γειτονική Veľké Zálužie (Nyitraújlak) αρνήθηκε άδεια να θάψει τα λείψανα του πολιτικού εκεί. Αντιπρόσωποι των γειτονικών χωριών έχουν επομένως φέρει μικρές ποσότητες χώματος για να φιλοξενήσουν τις στάχτες του θαμμένους πίσω από το άλταρ.
Το μαυσωλείο, επίσης χτισμένο από τον Μπολντιζάρ Παούλις, περιέχει έναν θυσιαστικό πάγκο, όπου πραγματοποιούνται λειτουργίες από τους προσκυνητές και τοπικούς ιερείς.
Η οροφή του μαυσωλείου περιέχει τα εθνικά σύμβολα όλων των χωρών της Βισεγκράδ ως σύμβολο των δεσμών του Τζάνος Εστεράζυ με όλες αυτές τις χώρες.
Γεγονός:
Ο Κόμης Τζάνος Εστεράζυ (Nyitraújlak, 1901, Mírov, σύγχρονη Τσεχία, 1957) ήταν ο σημαντικότερος Ούγγρος μάρτυρας πολιτικός του εικοστού αιώνα. Η μητέρα του, Ελίζμπιετα Τάρνοφσκα, ήταν πολωνική κόμισσα, ο πατέρας του, Τζάνος Μιχάλι Εστεράζυ, ανήκε στο παρακλάδι Γκαλάντα της οικογένειας Εστεράζυ. Παρακολούθησε λύκειο και εμπορική ακαδημία στο Βουδαπέστη. Το 1924 παντρεύτηκε την κόμισσα Λίβια Σερένι, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα δύο παιδιά, τον Τζάνο και την Άλις.
Ξεκίνησε τη δημόσια καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 1920, αντιτασσόμενος στο «Τσεχοσλοβακισμό», που περιελάμβανε την καταστολή των Ούγγρων. Το 1932 έγινε Πρόεδρος του Εθνικού Χριστιανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εκλέχτηκε στην Τσεχοσλοβακική Βουλή στις εκλογές του 1935 στο Κοσίτσε (Κασσώ). Το 1936 ιδρύθηκε ο Ενωμένος Ουγγρικός Σύνδεσμος, του οποίου έγινε επίτιμος πρόεδρος. Μετά τον Πρώτο Βιεννέζικο Συμβιβασμό το 1938, ίδρυσε το Σλοβακικό Ουγγρικό Κόμμα που απέρριπτε τις ιδέες και τις πολιτικές του Εθνικοσοσιαλισμού. Στις 15 Μαΐου 1942, ως μέλος του Σλοβακικού Κοινοβουλίου, ο Εστεράζυ απείχε ως μοναδικός στην ψηφοφορία για την εξώστραπτωση των εβραϊκών πολιτών. Αφότου οι σοβιετικές δυνάμεις ανάπτυξαν τους Γερμανούς από τη Σλοβακία, οι σοβιετικές αρχές τον παρακράτησαν, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μ
