Ηθική της Τεχνητής Νοημοσύνης στη Συγγραφή: Λογοκλοπή, Μεροληψία και Μέλλον της Ακαδημαϊκής Ακεραιότητας
Η Επανάσταση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην Εκπαίδευση του Καζακστάν
Στα πανεπιστήμια του Καζακστάν, βρίσκεται σε εξέλιξη μια επανάσταση, η οποία δεν προέρχεται από την πολιτική ή την οικονομία, αλλά από την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ). Οι φοιτητές σε κέντρα συγγραφής, αίθουσες διδασκαλίας και κοιτώνες χρησιμοποιούν συνεχώς πόρους ΤΝ, όπως το ChatGPT και το Grammarly, για να υποστηρίξουν τη συγγραφή τους. Ενώ ορισμένοι τα χρησιμοποιούν για βασικό έλεγχο ή δημιουργία ιδεών, άλλοι εξαρτώνται από αυτά για να γράψουν ολόκληρες δοκίμιες.
Αυτή η αυξανόμενη διαθεσιμότητα πόρων ΤΝ δημιουργεί μια νέα συζήτηση για το πώς μπορούν να εφαρμοστούν σωστά στο εκπαιδευτικό περιβάλλον, καθώς δεν υπάρχει πια αμφιβολία αν η ΤΝ είναι κατάλληλη για την εκπαίδευση.
Η ΤΝ υπόσχεται να εμπλουτίσει τη μαθησιακή ζωή στο Καζακστάν. Μπορεί να βοηθήσει πολύγλωσσους μαθητές, παρέχοντας στιγμιαία και εξατομικευμένη ανατροφοδότηση στις απαιτήσεις συγγραφής στα Καζακικά, Ρωσικά και Αγγλικά. Ωστόσο, η αλόγιστη υιοθέτηση της ΤΝ στην συγγραφή εγείρει σοβαρά ηθικά ζητήματα, όπως η λογοκλοπή και οι προκαταλήψεις.
Η Λογοκλοπή στον Εποχή της ΤΝ
Το ζήτημα της λογοκλοπής είναι παλαιό στην εκπαίδευση, αλλά η ΤΝ επαναστατεί τη αντίληψή μας γι’ αυτό. Πώς ορίζεται η λογοκλοπή όταν ένα φοιτητής ζητά από ένα μοντέλο ΤΝ να γράψει 500 λέξεις για τις αιτίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και υποβάλλει την έξοδο αυτού του μοντέλου; Εάν έχει ελαφρώς διορθωθεί; Εάν η ΤΝ χρησιμοποιηθεί μόνο για τη δομή;
Αυτές οι προκλήσεις δεν αφορούν μόνο την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά και την παιδαγωγική. Η ΤΝ, αν χρησιμοποιείται για διανοητική εργασία, αποτρέπει τους μαθητές από το να μάθουν τι σημαίνει να γράφουν: να σκέφτονται, να συνθέτουν, να αναλύουν. Τα πανεπιστήμια του Καζακστάν χρειάζεται να προσαρμόσουν τις πολιτικές ακαδημαϊκής ακεραιότητας με βάση αυτή τη νέα πραγματικότητα.
Οι Κρυφές Προκαταλήψεις της Ουδέτερης Τεχνολογίας
Ένα άλλο ηθικό ζήτημα είναι οι προκαταλήψεις. Πολλοί υποθέτουν ότι η ΤΝ είναι ουδέτερη, καθώς βασίζεται σε αλγορίθμους. Ωστόσο, οι αλγόριθμοι αυτοί είναι εκπαιδευμένοι σε μεγάλες βάσεις δεδομένων, κυρίως στα αγγλικά και από δυτικές πηγές, γεγονός που ενδέχεται να αντικατοπτρίζει πολιτιστικές και ιδεολογικές υποθέσεις.
Αυτό θέτει σοβαρές προκλήσεις για τους φοιτητές, καθώς η ΤΝ έχει τη δυνατότητα να ενισχύει αγγλο-αμερικανικές ακαδημαϊκές πρακτικές εις βάρος των τοπικών γνώσεων. Επίσης, οι φοιτητές από αγροτικές περιοχές ή που είναι πιο άνετοι με τις τοπικές γλώσσες μπορεί να διαπιστώσουν ότι οι πόροι ΤΝ επικεντρώνονται σε περιεχόμενο αγγλικών ή δυτικών παραδειγμάτων.
Προς Ένα Ηθικό Μέλλον
Τα πανεπιστήμια του Καζακστάν έχουν τη δυνατότητα να είναι στην πρωτοπορία αυτού του ζητήματος. Με την επένδυση στην εκπαίδευση, μπορούν να δημιουργήσουν πολιτικές ΤΝ που να ανταγωνίζονται τις τοπικές πραγματικότητες. Χρειάζεται να καταρτιστούν κανονισμοί γύρω από την ακαδημαϊκή ακεραιότητα και να γίνουν εργαστήρια για την ηθική χρήση της ΤΝ.
Δεν χρειάζεται να απαγορευτεί η ΤΝ στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά να διευκολυνθεί η συζήτηση γύρω από την αναμόρφωσή της. Οι διδάσκοντες πρέπει να προωθούν τη σημασία της αυθεντικότητας και της κριτικής σκέψης. Η ΤΝ πρέπει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο που υποστηρίζει τη μάθηση, όχι ως υποκατάστατό της.
Συμπέρασμα
Η παιδεία στο Καζακστάν μπορεί να επωφεληθεί από την ΤΝ, εφόσον υιοθετηθούν πολιτικές και διαδικασίες που προάγουν την ακεραιότητα και την ενσυναίσθηση. Η ηγεσία πρέπει να είναι ηθική, προσανατολισμένη στην προώθηση μιας εκπαιδευτικής κουλτούρας που ενθαρρύνει το ατομικό ύφος και τη σκέψη.
Συγγραφέας: Michael Jones, δάσκαλος συγγραφής και επικοινωνίας, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Ανθρωπιστικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Nazarbayev (Αστάνα).
