Η εγκατάσταση της Χαλκολιθικής περιόδου στο Καζακστάν αποκαλύπτει αρχαία μυστικά μεταλλουργίας
ΑΣΤΑΝΑ – Οι αρχαιολόγοι στην περιοχή Κοστανάι έχουν εντείνει την έρευνα στον οικισμό της Χαλκολιθικής εποχής Καμύστυ που ανακαλύφθηκε το 1986. Οι πιο πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν αρχαιολογικά ευρήματα και μεταλλουργικά απομειώματα που φωτίζουν τις ζωές των αρχαίων κοινοτήτων και τον ρόλο τους στην αρχική παραγωγή μετάλλου.Ο οικισμός της Καμύστυ εντοπίστηκε πρώτη φορά το 1986 μέσω αεροφωτογραφιών από το 1956. Ο διάσημος καζακστανός αρχαιολόγος Βίκτορ Λόγκβιν επισκέφθηκε τον τόπο το 1991, αλλά οι καταναλωτικές ανασκαφές ξεκίνησαν μόνο το 2021, υπό την ηγεσία του γιου του, του αρχαιολόγου Αντρέι Λόγκβιν, και μιας ομάδας από το αρχαιολογικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της περιοχής Κοστανάι μετά τον Αχμέται Μπαιτουρσινούλυ.
“Η έρευνα στην Καμύστυ πραγματοποιείτε ανά διαστήματα, και μόνο τα τελευταία χρόνια, χάρη στην υποστήριξη του τμήματος πολιτισμού, καταφέραμε να θεμελιώσουμε μια συστηματική μελέτη του οικισμού,” δήλωσε η αρχαιολόγος Ιρίνα Σεβνίνα.
Οι ανασκαφές έχουν αποδώσει πάνω από 10.000 αντικείμενα, με κεραμικά κομμάτια και οστά ζώων να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των ευρημάτων. Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική έλλειψη μεταλλικών αντικειμένων παρά το γεγονός ότι η Καμύστυ ταξινομείται ως ένας οικισμός της εποχής του χαλκού.
Γιατί υπάρχουν τόσα λίγα χαλκοειδή αντικείμενα παραμένει θέμα προδιάθεσης μεταξύ των επιστημόνων. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι κάτοικοι του οικισμού ήταν μεταλλείς που παρήγαγαν χαλκά αγαθά κυρίως για εμπόριο παρά για τοπική χρήση.
Παρά την έλλειψη τελικών χαλκών αντικειμένων, η τοποθεσία της Καμύστυ φέρει αμφίσημα στοιχεία μεταλλουργικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων κατάλοιπων χυτηριών, χυτήριων και ίχνων της επεξεργασίας. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα μεγάλο κατοικία που περιείχε τέσσερα φράγματα, τρεις κλίβανους και μια λακκούβα που πιστεύεται ότι λειτούργησε ως ψυγείο.
Σύμφωνα με την Σεβνίνα, η Καμύστυ αποκαλύπτει στρώσεις ιστορίας που διαδέχονται πολλές αρχαίες κουλτούρες, καθεμιά αφήνοντας το σημάδι της για ένα περίοδο 4.000 χρόνων. Οι αρχαιολόγοι εξετάζουν τώρα αυτές τις στρώσεις για να κατανοήσουν καλύτερα την εξέλιξη της τοποθεσίας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Kazinform.
