
Η Καζακία γιορτάζει τα 90 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή και συντάκτη του πρώτου ύμνου, Τουμάνμπαι Μολνταγαλίεβ

Μέσω της ποιητικής του μαεστρίας, αιχμαλώτισε την ομορφιά της φύσης, το βάθος των ανθρώπινων συναισθημάτων και το πνεύμα του λαού του Καζακστάν, αφήνοντας πίσω του έναν πλούσιο μουσικό κληρονομιά που διαρκεί μέχρι και σήμερα.
Ο Μολνταγκαλιέφ γεννήθηκε το 1935 στο χωριό Ζάρσου της περιοχής Αλμάτι.
Ήρθε στην ποίηση στα μέσα της δεκαετίας του ’50 ενώ σπούδαζε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Καζακστάν. Το λογοτεχνικό του ταξίδι ξεκίνησε το 1954 με τη δημοσίευση του πρώτου του ποιήματος, “Στο Κορίτσι της Ουκρανίας”. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1957, κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή ποιημάτων, “Σημειωματάριο Φοιτητή”.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, εκδίδει πάνω από 40 συλλογές ποιημάτων. Εκτός από τα πρωτότυπα έργα του, μετέφρασε την ποίηση ρωσικών και δυτικών λογοτεχνικών κλασικών, καθώς και ποιητές από τις γειτονικές χώρες στην καζακική γλώσσα.
Ήταν ένας χαρισματικός στιχουργός των λέξεων που έδωσε ζωή σε μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια στη μουσική του Καζακστάν. Οι συνεργασίες του με διάσημους συνθέτες όπως ο Νουργκίσα Τλέντιεφ, ο Σαμσί Καλνταγιάκοβ και ο Ασετ Μπεϊσέουφ οδήγησαν σε αξεπέραστες μελωδίες που συνεχίζουν να αντηχούν στις γενιές.
Ανάμεσα στα πιο αγαπημένα έργα του είναι τα “Τραγούδι των Πουλιών”, “Έρχονται τα Πουλιά Πίσω”, “Στην Αγκαλιά της Ευτυχίας” και “Κάλεσμα της Άνοιξης”. Είναι μια εντυπωσιακή μαρτυρία του εύρους των δημοφιλών τραγουδιών που έγραψε ο Μολνταγκαλιέφ.
Ο Μολνταγκαλιέφ συνέγραψε επίσης τον πρώτο εθνικό ύμνο του Καζακστάν “Ζαράλγκαν Ναμύσταν Καχάρμαν Χαλίκπιζ”, μαζί με άλλους ποιητές, όπως ο Κάντυρ Μυρζά-Αλι, η Ζαντύρα Νταρίμπαεβα και ο Μουζαφάρ Αλίμπαγιεφ. Αυτός ο ύμνος χρησίμευσε ως επίσημο εθνικό τραγούδι του Καζακστάν από το 1992 έως το 2006, όταν αντικαταστάθηκε από το “Το Δικό μου Καζακστάν”.
Ο Μολνταγκαλιέφ απεβίωσε το 2011.