Η λιώση του μεγαλύτερου πάγου του Ουζμπεκιστάν εγείρει ανησυχίες για έλλειμμα νερού
Το μεγαλύτερο γλεύκος στην περιοχή της Τασκένδης έχει συρρικνωθεί κατά 20 μέτρα σε ένα έτος, με την “γλώσσα του πάγου” του να υποχωρεί κατά τρία μέτρα. Αυτή η μείωση αποτελεί σοβαρή απειλή και τι θα συμβεί αν συνεχιστεί; Γιατί χρειαζόμαστε αυτό το γλεύκος αρχικά; Ο διοργανωτής εκστρατείας Αμπρορ Γαφουρόφ απάντησε σε αυτές τις ερωτήσεις.Τον Αύγουστο του 2024, αναφέρθηκε ότι το γλεύκος “Παχτακορ” στην περιοχή Πίσκεντ της Τασκένδης είχε συρρικνωθεί κατά 20 μέτρα. Αυτό ανακαλύφθηκε από τους συμμετέχοντες στην εκστρατεία “Καθαρό Νερό” που οργάνωσαν το Γερμανικό Υπουργείο Επιστημών και Ανώτατης Εκπαίδευσης και το Ουζμπεκιστάν Υπουργείο Καινοτομίας. Ο μέλος της εκστρατείας Αμπρορ Γαφουρόφ μίλησε στο Kun.uz για τη διαδικασία έρευνας και τη σημασία του γλεύκους.
Τα γλεύκη δεν έχουν μελετηθεί από την ανεξαρτησία
Στην κορυφή των ορέων της Πίσκεντ, τα γλεύκη φτάνουν μέχρι 4000 μέτρα. Ανάμεσά τους, το μεγαλύτερο είναι το γλεύκος Παχτακόρ. Ξεκινήσαμε την παρακολούθηση του το 2023. Χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό από την οργάνωσή μας, καθορίσαμε την θέση του γλεύκους και διαπιστώσαμε ότι είχε υποχωρήσει κατά 20 μέτρα. Οι έρευνες έδειξαν ότι τουλάχιστον τρία μέτρα του γλεύκους λιώθηκαν το καλοκαίρι, το οποίο είναι ένα σημαντικό νούμερο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το γλεύκος Παχτακόρ είχε μελετηθεί από ρωσικούς επιστήμονες κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου. Ωστόσο, μετά την ανεξαρτησία, τα γλεύκη σχεδόν δεν μελετήθηκαν πλέον. Η παρακολούθηση αυτού του γλεύκους ξεκίνησε στα πλαίσια του γερμανικού προγράμματος “Πράσινη Κεντρική Ασία”, που χρηματοδοτήθηκε από το Γερμανικό Υπουργείο Επιστημών και Ανώτατης Εκπαίδευσης και το Ουζμπεκιστάν Στρατηγικό Πρακτορείο ως μέρος του έργου “Καθαρό Νερό”.
Τα γλεύκη περιέχουν μεγάλες αποθήκες φρέσκου νερού
Οι επιστημονικές μελέτες των γλευκών μας βοηθούν να καταλάβουμε την ποσότητα των υδάτινων αποθεμάτων στα γλεύκη του Ουζμπεκιστάν. Αυτά τα γλεύκη κρατούν σημαντικά υδάτινα αποθέματα και παρέχουν νερό σε περιοχές που το χρειάζονται καθώς λιώνουν το καλοκαίρι. Τα γλεύκη ανανεώνονται κάθε χρόνο, με το χιόνι να πέφτει στις κορυφές τους κατά το χειμώνα και να παραμένει κατεψυγμένο μέσα στο καλοκαίρι. Ωστόσο, έτος με το έτος, λόγω της μειούμενης ποσότητας χιονιού, η διαδικασία αναγέννησης των γλευκών διαταράσσεται.
Συνέπειες της λιώσης των γλευκών
Οι άνθρωποι συχνά λένε, “Αν οι γλεύκες λιώνουν, γιατί οι ποταμοί μας είναι ακόμα γεμάτοι;” Ναι, οι ποταμοί είναι γεμάτοι τώρα, αλλά αυτή η ταχεία λιώση θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μελλοντική έλλειψη νερού. Ως αποτέλεσμα, οι υδατικοί πόροι μπορεί να μειωθούν σημαντικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ένας άλλος κίνδυνος βρίσκεται στις γλευκολίμνες, που δημιουργούνται καθώς τα γλεύκη υποχωρούν. Αυτές οι λίμνες δεν έχουν φυσικά φράγματα και είναι δύσκολο να παρακολουθούνται. Ως αποτέλεσμα, ο κίνδυνος πλημμυρών στις ορεινές περιοχές αυξάνεται. Το 1999, μια πλημμύρα στο Σοχιμαρντόν προκάλεσε πολλούς θανάτους. Δυστυχώς, αυτή η διαδικασία συμβαίνει σε ολόκληρη την Κεντρική Ασία και είναι αδύνατο να την σταματήσουμε.
Μπορεί η λιώση των γλευκών να σταματηθεί;
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη λιώση των γλευκών και αυτή η διαδικασία επιταχύνεται γρήγορα. Από το 1979 έως το 2010, οι γλεύκες στο λεκάνη του ποταμού Νάρυν λύθηκαν μέχρι και 30%. Αυτό είναι ένα σημαντικό νούμερο. Μέχρι το 2050, οι στάθμες των υδάτων μπορεί να μειώθουν δραστικά. Οι ειδικοί σε όλο τον κόσμο προβλέπουν ένα μέλλον με σοβαρές έλλειψη νερού. Γι’ αυτό η Ουζμπεκική κυβέρνηση δίνει μεγάλη προσοχή σε αυτό το ζήτημα. Για να επιβραδυνθεί η διαδικασία, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σχετικά με το κλίμα και το περιβάλλον. Επιπλέον, μετά την ανεξαρτησία, η εστίαση στην επιστήμη στο Ουζμπεκιστάν μειώθηκε και υπήρξε έντονη μείωση στην εκπαίδευση ειδικών σε αυτό τον τομέα. Είναι σημαντικό να αυξήσουμε τις προσπάθειες για να εμπλακούμε τους νέους σε αυτόν τον τομέα.
