Η πόλη στην καρδιά του Ήλιου
Το δρομολόγιο του επόμενου επαγγελματικού μου ταξιδιού διήρχετο από την πρωτεύουσα του Τουρκμενιστάν στην αρχαία Μεσοποταμία, ακριβώς στην πόλη της Αμίδας, που τώρα είναι γνωστή Διγιάρμπακιρ στην Τουρκία.Σύμφωνα με ιστορικές πληροφορίες, η αρχαία Μεσοποταμία ή Μεσοποταμία, μαζί με την Αίγυπτο, αποτελεί μία από τις μεγάλες πολιτισμικές πρωτεύουσες της Αρχαίας Οικουμένης. Αυτή είναι μια αρχαία χώρα στη Δυτική Ασία στην κοιλάδα των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, η οποία προέκυψε τον μέσο του 4ου χιλιετίου π.Χ. και εξαφανίστηκε στις αρχές της δικής μας εποχής.
Η αρχαία Μεσοποταμία άφησε βαθιά το σημάδι της στον κόσμο: οι αρχαίες παραδόσεις της “βασίλισσας” όλων των επιστημών, των μαθηματικών (ιδιαίτερα, η διαίρεση ενός κύκλου σε 360 μοίρες και άλλες μονάδες του εξηγηματικού συστήματος), της αστρονομίας (του ζωδιακού και άλλων αστερισμών), επιστρέφουν στις επιτεύξεις της.
Στη Μεσοποταμία εμφανίστηκε η αρχαία γραφή, οι πρώτες πόλεις και κράτη, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκρατορικών πόλεων, τα πρώτα σημάδια ενός τραπεζικού συστήματος, η αρχαία λογοτεχνία, καθώς και οι βιβλιοθήκες, τα σχολεία, τα αρχεία και τα μουσεία χτίστηκαν.
H πολιτισμική κληρονομιά της Μεσοποταμίας, με την αρχιτεκτονική, την γλυπτική, τα θεσμικά (κράτος, νομοθεσία, νομισματικό σύστημα, ημερολόγιο, κ.λπ.), έγινε πρότυπο για πολλά κράτη της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένων της Ελάμ, του Βασιλείου των Χετταίων, των Μήδων, της Περσικής Αυτοκρατορίας κ.ά.
Η Διγιάρμπακιρ αποκαλείται “η πόλη στην καρδιά του ήλιου.” Ανοίγει ένα παράθυρο προς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, φέροντας αποτυπώματα 33 πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων των Ασσυρίων, των Μήδων, των Πέρσων, των Ρωμαίων, των Ανατολικών Ρωμαίων, των Μαρουανιδών, των Σελτζούκων, των Ακκογιούνλου, των Οθωμανών.
Η Διγιάρμπακιρ ήταν ένα από τα σημεία του Μεγάλου Δρόμου του Μεταξιού. Les κλασικές καραβάνσεραις στεγάζουν ακόμη καταστήματα με χαλιά, χειροποίητα χαλιά και ασημένια αντικείμενα.
Στη ιστορική συνοικία του Σουρ, στο κέντρο της Διγιάρμπακιρ, υπάρχουν οι μεγαλύτερες σωζόμενες οχυρώσεις στον κόσμο – τείχος οχυρό της Διγιάρμπακιρ, το δεύτερο μεγαλύτερο μετά το Μεγάλο Σινοπαίο τείχος της Κίνας. Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής είναι άγνωστη, αλλά σύμφωνα με υποθέσεις, η κατασκευή αυτής της υπέροχης δομής άρχισε το 349 εξ ονόματος του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίου του Δευτέρου. Το 2015, τα τείχη της Διγιάρμπακιρ, τα οποία παρουσιάζουν το σχήμα ενός ψαριδιού πέταλου από ψηλαφική ανεμοκατάσταση, συμπεριλήφθηκαν στη Λίστα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Τα τείχη που περιβάλλουν τη Διγιάρμπακιρ αποτελούνται από δύο μέρη – εσωτερικές και εξωτερικές. Το μήκος του διατηρημένου μέρος του εξωτερικού τείχους είναι περίπου 5 χλμ, η πλάτος κυμαίνεται από τρεις έως πέντε μέτρα, και το ύψος είναι από 10 έως 12 μέτρα. Το οχυρό τείχος περιλαμβάνει 82 πύργους και τέσσερις πύλες, οι οποίες είναι κατευθυνόμενες προς τους τέσσερις καρδιναλικούς πόλους. Οι πύλες είναι διακοσμημένες με υψόγλυφες και επιγραφές: “Πύλη του Βουνού” – στο βόρειο, “Πύλη του Μαρδίν” – στο νότιο, “Νέα Πύλη” – στα ανατολικά, “Πύλη του Ουρφά” – στα δυτικά.
Το οχυρό τείχος κατασκευάστηκε από σκούρο γκρι μπαζάλτ, δίνοντάς του μια ισχυρή εμφάνιση.
Τα ευρήματα από το εσωτερικό κάστρο (Ιτσκάλα) και η τοποθεσία του υποδηλώνουν ότι αυτή η περιοχή λειτούργησε ως διοικητικό κέντρο κατά τη διάρκεια σχεδόν όλων των χρονικών περιόδων της ιστορίας της πόλης.
Στο εσωτερικό κάστρο υπήρχαν το χώμα της Αμίδας, το αρχοντικό και η αψίδα Αρτούκιντ, ο Ναός του Αγίου Σολομώντα και 27 τάφοι των συντρόφων, η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η Πηγή του Λιονταριού, και τώρα το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Περιφερειακό Εργαστήριο Αποκατάστασης και Διατήρησης, το δωμάτιο υποδοχής του κυβερνήτη, το παλιό φυλακτήριο, το κτίριο του στρατιωτικού κτιρίου, αλλά και το Μουσείο Ατατούρκ.
Θα σας μιλήσω αναλυτικότερα για μερικά από αυτά.
Το χώμα της Αμίδας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης της Διγιάρμπακιρ και είναι το μέρος όπου άρχισε η πρώτη αποικία της περιοχής. Τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές έδειξαν ότι η πρώτη εγκατάσταση στο χώμα της Αμίδας ιδρύθηκε 8 χιλιάδες χρόνια πριν, το 6100 π.Χ. (την περίοδο της αργάς νεολιθικής – αρχές ενοικιώσεως) και συνεχίστηκε έως σήμερα.
Η έκπληξη αυτής της περιήγησης ήταν η εικονική πρόσωπη της περιήγησης του Αγίου Σολομώντα και των 27 συντρόφων. Ο ναός είναι γνωστός με δύο διαφορετικά ονόματα – ο Ναός του Προφήτη Σολομώντα (Σουλεΐμαν) και ο Κάλε Μποσκέ (οχυρό). Είναι ένας τόπος προσκυνήματος για τους ντόπιους και τους ξένους, καθώς εδώ βρίσκεται το τάφος του Σολομώντα και των 27 συντρόφων του.
Ο πιο σημαντικός χαρακτηριστικός του ναού, που βρίσκεται σ
