Η Σαχίμπα Γκαφάροβα: Μέχρι το τέλος του 2026, 140.000 πρώην εκδικασθέντες θα επιστρέψουν στα σπίτια τους
Στις 6 Απριλίου, κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής της στο Ουζμπεκιστάν, η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς Sahiba Gafarova απηύθυνε τον λόγο της στην 150η Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Κοινοβουλίων (IPU) με θέμα “Κοινοβουλευτική Δράση για την Κοινωνική Ανάπτυξη και Δικαιοσύνη” που πραγματοποιήθηκε στο Τασκένδη, αναφέρει το Report.Η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς εξέφρασε τα συγχαρητήριά της για την επέτειο αυτής της σημαντικής εκδήλωσης, η οποία ήταν η 150η Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Κοινοβουλίων, και ευχαρίστησε την κυβέρνηση και το Σώμα του Ουζμπεκιστάν για την υψηλής ποιότητας οργάνωση και διεξαγωγή αυτής της ιστορικής εκδήλωσης στο αδελφικό Ουζμπεκιστάν.
Η θεματική αυτής της Γενικής Συζήτησης αποτελεί μια επίκαιρη υπόθεση. Δυστυχώς, συγκρούσεις και γεωπολιτικές εντάσεις σε όλο τον κόσμο, οικονομικές ανισότητες, περιβαλλοντικές και άλλες προκλήσεις εμποδίζουν σοβαρά την κοινωνική ανάπτυξη. Πρόσφατες αξιολογήσεις δείχνουν ότι βρισκόμαστε σοβαρά εκτός πορείας για την υλοποίηση της Ατζέντας 2030 για την Βιώσιμη Ανάπτυξη, με μόνο δεκαεπτά τοις εκατό των στόχων τους να βρίσκονται στη σωστή πορεία.
Η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς υπογράμμισε ότι το θέμα της κοινωνικής ανάπτυξης είναι σχετικό με όλα τα κοινοβούλια. Πράγματι, επειδή οι άνθρωποι βρίσκονται στο επίκεντρο της κοινωνικής ανάπτυξης, είναι το κοινοβούλιο, ένας εκλεγμένος εκπρόσωπος των ανθρώπων, που έχει άμεση σχέση με αυτήν, επεσήμανε η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς.
Δεδομένου ότι η Δεύτερη Παγκόσμια Σύνοδος για την Κοινωνική Ανάπτυξη θα πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους, η Γενική Συζήτηση είναι μια καλή ευκαιρία για την ανταλλαγή εμπειριών, καλών πρακτικών και την κατάθεση θέσεων, δήλωσε η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς. Οι εμφανείς και εφικτές απαντήσεις σε αυτό το ζήτημα μπορεί να είναι οι εξής: να εφαρμοστούν οι στόχοι της ΒΑΑ μέσω ενός συνεκτικού προσεγγίσεως χωρίς να δίνεται προτεραιότητα στην οικονομική πυλώνα έναντι των άλλων· να ενισχυθεί η κοινωνική πολιτική μέσω της υιοθέτησης και αναθεώρησης σχετικής νομοθεσίας, ενδυναμώνοντας περαιτέρω τις κυβερνητικές πολιτικές για την κοινωνική ανάπτυξη· και όχι να θεωρούμε την κοινωνική ανάπτυξη μόνο ως εθνικό ζήτημα και να ενισχύσουμε τις συλλογικές διεθνείς προσπάθειες και δράσεις.
Στην ομιλία της, η Πρόεδρος της Μιλλί Ματζλίς μοιράστηκε επίσης τις εμπειρίες και τις επιτυχίες του Αζερμπαϊτζάν. Το γενικό πλαίσιο της κοινωνικής ανάπτυξης καθορίζεται από το Σύνταγμα του Αζερμπαϊτζάν, στο άρθρο 16 του οποίου προβλέπεται ότι “το Κράτος του Αζερμπαϊτζάν φροντίζει για τη βελτίωση της ευημερίας όλων των ανθρώπων και κάθε πολίτη, την κοινωνική τους προστασία και τον κατάλληλο βιοτικό βιοτικό επίπεδο”. Συνεπώς, η Μιλλί Ματζλίς έχει υιοθετήσει τους απαραίτητους νόμους που καλύπτουν διάφορες πτυχές της κοινωνικής ανάπτυξης. Η τροποποίηση των υφιστάμενων νόμων σύμφωνα με τις αλλαγές των απαιτήσεων έχει επίσης αποτελέσει ένα από τα κύρια σημεία εστίασης, καθώς η νομοθεσία είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία. Η προσέγγιση της κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν υποδηλώνει ότι μια ισχυρή οικονομική βάση επιτρέπει καλύτερη εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής. Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, η Εξοχότητά του, Ιλχαμ Αλίγιεβ, “Η πολιτική μας εστιάζεται στους ανθρώπους του Αζερμπαϊτζάν και οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης έχουν πάντοτε σημασία για εμάς”.
Η σημαντική επιτυχία αυτής της πολιτικής περιλαμβάνει τη σημαντική μείωση του επιπέδου της ανεργίας και της φτώχειας στο πέντε και πέντε τοις εκατό. Τα τέσσερα πακέτα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που έχουν υιοθετηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια κάλυψαν το σαράντα τοις εκατό του πληθυσμού, με τον κατώτατο μισθό να αυξάνεται κατά δύο φορές, το σύνολο των μισθών κατά δύο φορές, τα κοινωνικά επιδόματα και οι συντάξεις πληρωμών πέντε φορές.
Για τα τελευταία 30 χρόνια, η κοινωνική ένταξη των προσφύγων και των εκτοπισθέντων ατόμων ήταν ένα από τα προτεραιότητας ζητήματα για το Αζερμπαϊτζάν.
Ως αποτέλεσμα της κατοχής από την Αρμενία των είκοσι τοις εκατό των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν για τριάντα χρόνια, ένα εκατομμύριο Αζέροι έγιναν πρόσφυγες και εκτοπισθέντες. Περισσότερα από διακόσια πενήντα χιλιάδες από αυτούς εκδιώχθηκαν από τις πατρογονικές τους γηγενείς περιοχές στην Αρμενία. 9 πόλεις και εκατοντάδες χωριά, ιστορικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία, καθώς και ολόκληρη η υποδομή στις κατεχόμενες περιοχές καταστράφηκαν εντελώς.
Παρά τον σοβαρό κοινωνικό και οικονομικό φόρτο της κατοχής, η αζερμπαϊτζανική κυβέρνηση έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων και των εκτοπισθέντων.
Μετ
