Η Σερβία Εισάγει Υποχρεωτική Στρατολόγηση, Θα Ακολουθήσει η Ουγγαρία το Παράδειγμά της;
Σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν, η Σερβία επιδιώκει την επαναφορά της καταρτιστικής, με στόχο την αύξηση της δυναμικής της χώρας και τη διεύρυνση της δυναμικής εφεδρικής δύναμης. Η Ευρώπη έχει εκτεθεί σε διεθνείς εξελίξεις τα τελευταία χρόνια. Η Ουγγαρία, ως πρόεδρος της ΕΕ, προσπαθεί να βρει μια απάντηση σε αυτήν την ευπάθεια, δήλωσε η ερευνήτρια Tímea Zsivity του Ερευνητικού Κέντρου Eötvös József του Εθνικού Πανεπιστημίου Δημόσιας Διοίκησης στην Magyar Nemzet.Όπως είναι γνωστό, ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ως Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Σερβίας, υπέγραψε ένα έγγραφο που καλεί την κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα για την εισαγωγή 75 ημερών στρατιωτικής θητείας. Η θητεία αφορά σε άνδρες ηλικίας μεταξύ 19 και 27 ετών, αλλά οι γυναίκες μπορούν επίσης να ενταχθούν εθελοντικά. Η νεότερη γενιά που θα υποχρεωθεί σε στρατολόγηση θα είναι αυτή που γεννήθηκε το 2006. Προβλέπεται ότι θα είναι δυνατή η αναβολή της στρατολόγησης έως την ηλικία των 30 για δικαιολογημένους λόγους, όπως οι σπουδές στο πανεπιστήμιο ή οι οικογενειακοί λόγοι.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού των Ουγγρικών της Βοϊβοντίνα (VMSZ), Μπάλιντ Πάστορ, δήλωσε ότι η κόμματό του είναι κατά της επαναφοράς της καταρτιστικής στη Σερβία, καθώς η απόφαση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω μετανάστευση των Ούγγρων από τη Βοϊβοντίνα.
Η πρόεδρος του κόμματος θέλει να διαπραγματευτεί διάφορες παραχωρήσεις. Σύμφωνα με την Tímea Zsivity, η εισαγωγή της καταρτιστικής θα περιλαμβάνει πολύπλοκα πρακτικά βήματα, αν εγκριθεί από το κοινοβούλιο. Αυτά, λέει, περιβάλλονται αυτή τη στιγμή από πολλά ερωτηματικά. Υπάρχουν έντεκα στρατιωτικά εγκαταστάσεις στη Σερβία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αυτόν τον σκοπό, αλλά θα πρέπει επίσης να οργανωθεί η λογιστική. Οι αρχές θα πρέπει να καθορίσουν ακριβώς πόσοι άνθρωποι θα επηρεαστούν, πόσοι θα πληρούν τις απαιτήσεις, πόσοι θα υποβληθούν σε ιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι μερικοί νέοι που κατοικούν στη Σερβία δεν ζουν στη χώρα, ενώ άλλοι έχουν διπλή υπηκοότητα. Υπάρχουν επίσης ερωτήσεις για το πώς θα επηρεάσει η μέτρηση τους τους Ούγγρους στη Βοϊβοντίνα.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια, αυτό δεν συνιστά ασφάλεια για την Ουγγαρία, καθώς είναι συμφέρον τόσο της Ουγγαρίας όσο και της ΕΕ να περιβάλλονται από χώρες με σταθερές και ισχυρές ικανότητες άμυνας. Επιπλέον, η επίλυση των αστάθειών στα Βαλκάνια απαιτεί από τις χώρες της περιοχής να έχουν τη δυνατότητα αποτροπής. Η Σερβία, εξήγησε η Tímea Zsivity, είναι μια στρατιωτικά ουδέτερη χώρα – όπως η Αυστρία και η Ελβετία – αλλά δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, και αυτή η είδους ουδετερότητα είναι πολύ δαπανηρή. Επιπλέον,
Ο πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν ανακοίνωσε επίσης τη στρατιωτική συνεργασία με τη Σερβία το 2023.
Λίγο μετά, η Σερβία αγόρασε από την Ουγγαρία αρματα πάλης BTR-80A και συστήματα αεροπορικής άμυνας 2K12 KUB. Το πιο πρόσφατο, η Σερβία υπέγραψε σύμβαση την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου για την αγορά 12 νέων μαχητικών αεροσκαφών Rafale από τη Γαλλία. Ο ειδικός σημείωσε ότι η Σερβία αποφάσισε να αγοράσει μαχητικά Rafale μετά την αγορά μετεχόντων γαλλικών αεροσκαφών από την Κροατία. Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι ο Πρόεδρος Βούτσιτς ανακοίνωσε την επαναφορά της στρατιωτικής θητείας μετά την δήλωση του Υπουργού Άμυνας της Κροατίας Ιβάν Ανούσιτς ότι “η Κροατία θα επαναφέρει δύο μήνες στρατιωτικής θητείας από την 1η Ιανουαρίου 2025”.
Η Tímea Zsivity δυσκολεύεται να φανταστεί ότι η Ουγγαρία θα εισαγάγει την υποχρεωτική κατάρτιση στο εγγύς μέλλον. Κυρίως ουδέτερες χώρες, όπου υπάρχει υψηλό επίπεδο κοινωνικής υποστήριξης για αυτό το μέτρο, ή κράτη μέλη του ΝΑΤΟ που βρίσκονται σε ζώνες πολέμου ή περιοχές ένοπλης σύγκρουσης κάνουν χρήση αυτής της επιλογής. Η Ουγγαρία αναπτύσσει συνεχώς τις ενόπλες δυνάμεις της, και η αμυντική δαπάνη στην Ουγγαρία είναι στο όριο του 2% του ΑΕΠ που ορίζει το ΝΑΤΟ. Η ερευνήτρια εξήγησε ότι
Η Ουγγαρία εργάζεται επίσης για την πολιτική άμυνας της ΕΕ ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η Ουγγρική Προεδρία θα επικεντρωθεί σε τρεις βασικούς τομείς της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, δήλωσε:
ενίσχυση της στρατιωτικής ανταπόκρισης της ΕΕ και των ικανοτήτων διαχείρισης κρίσεων
αύξηση της αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης των ευρωπαϊκών στρατιωτικών ικανοτήτων. Ενίσχυση της τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης άμυνας της ΕΕ
προώθηση της καινοτομίας στην άμυνα
Ο ειδικός πρόσθεσε ότι, ενώ το ΝΑΤΟ παρέχει συλλογική άμυνα για τις περισσότερες χώρες μέλη, η ΕΕ θέλει να αντιμετωπίσει υβριδικές απειλές, απειλές στην κυβερνοασφάλεια, το οργανωμένο έγκλημα και την προστασία των εξωτερ
