Η συχνότερη λάθος που γίνεται στις σχέσεις: Η συνεχής προσπάθεια να έχεις πάντα δίκιο

Το πιο συχνό λάθος στις σχέσεις: Η προσπάθεια να έχεις πάντα δίκιο

Όταν κάποιος που τρέχει από άγρια ζώα στο δάσος επιλέγει το σωστό δρόμο, όταν κάποιος που κάνει εξετάσεις απαντά σωστά στις ερωτήσεις, όταν ένας γιατρός που ετοιμάζεται να χειρουργήσει έναν ασθενή κάνει τις σωστές επιλογές, είναι σημαντικό. Αντίστοιχα, να μπορείς να απαντήσεις στις ερωτήσεις ενός γνωσιακού παιχνιδιού που παρακολουθείς για διασκέδαση, να νικήσεις ένα παιχνίδι χρησιμοποιώντας τα τακτικά που έχεις θέσει μπορεί να σε κάνει να νιώθεις έξυπνος, ευτυχισμένος. Φυσικά, αυτό δεν είναι τόσο ζωτικό. Αλλά πώς αντιδράτε όταν δεν μπορείτε να απαντήσετε σε μια ερώτηση, όταν χάνετε ένα παιχνίδι; Η θλίψη που νιώθετε σε ασήμαντες καταστάσεις συνδέεται με τη σημασία αυτής της προσπάθειας; Αν η ήττα σας σε ασήμαντα θέματα σας κάνει να νιώθετε καταβεβλημένοι, ίσως εσωτερικά επιδιώκετε συνεχώς να έχετε δίκιο.

Το να επιθυμείς να έχεις λίγο δίκιο στη ζωή σου μπορεί να σου παρέχει κίνητρο. Είναι φυσιολογικό να το επιθυμείς αλλά να μην έχεις καθόλου προσδοκίες σε αυτό ή να προσπαθείς συνεχώς να έχεις πάντα δίκιο δεν είναι λειτουργικό. Το να μην επιθυμείς καθόλου να έχεις δίκιο μπορεί να υποδεικνύει ότι δεν έχεις καμία προσδοκία ή προσπάθεια στη ζωή. Το να επιθυμείς συνεχώς να έχεις δίκιο μπορεί να χαλάσει τις σχέσεις ενός ατόμου με τον εαυτό του και με τους ανθρώπους γύρω του. Μπορεί να οδηγήσει σε μια περιορισμένη οπτική του κόσμου.

Οι άνθρωποι που επιδιώκουν συνεχώς να έχουν δίκιο μπορεί να έχουν την ανάγκη να πουν την τελευταία λέξη, να θυμώνουν όταν οι άλλοι δεν συμφωνούν μαζί τους ή όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελαν, να είναι αποφασιστικοί στις απόψεις τους παρά τα πολλά επιχειρήματα που παρουσιάζονται, να διακόπτουν συνεχώς τους άλλους για να μιλήσουν μόνοι τους, να θέλουν να κάνουν όλα τα πράγματα μόνοι τους επειδή δεν εμπιστεύονται κανέναν. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι που αναζητούν συνεχώς το να έχουν δίκιο βλέπουν τα πάντα μέσα από το δικό τους πρίσμα. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να παρατηρηθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να συναισθανθούν με τους άλλους. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να θέλουν να έχουν δίκιο εσωτερικά χωρίς να το εκφράζουν προς τα έξω. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να αυτοκριτικάρουν συνεχώς τον εαυτό τους.

Η προσπάθεια να έχεις συνεχώς δίκιο μπορεί να οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο έχεις μεγαλώσει. Τα παιδιά που δεν τοποθετούνται όρια στα παιδιά τους, που δεν παρέχουν ένα περιβάλλον που θα επέτρεπε τον έλεγχο των έντονων συναισθημάτων, μπορεί να πιστεύουν ότι ότι λένε είναι σωστό και ότι είναι “ιδιαίτερα”. Επιπλέον, σε οικογένειες όπου οι γονείς είναι συνεχώς κριτικές και προστατευτικές, τα παιδιά μπορεί να αισθάνονται την ανάγκη να υπερασπίζονται συνεχώς τον εαυτό τους και αυτό μπορεί να το φέρουν στην ενηλικίωση με το συνεχές ζητούν να έχουν πάντα δίκιο.

Η προσπάθεια να έχετε συνεχώς δίκιο μπορεί να οφείλεται στην πεποίθηση ότι είστε “ιδιαίτερος”. Η έλλειψη ικανότητας να βλέπετε τον εαυτό και τη ζωή σας με ολιστικό και συνεπή τρόπο είναι ένας παράγοντας που ενισχύει αυτήν τη συμπεριφορά. Επίσης, η επιθυμία να έχεις συνεχώς δίκιο μπορεί να προέρχεται από την πεποίθησή σας ότι η αξία σας εξαρτάται από το να έχετε δίκιο. Ένα άτομο που δεν μπορεί να αντέξει να κάνει λάθος και να αποτύχει μπορεί να δυσκολευτεί να αποδεχτεί ότι δεν έχει δίκιο. Ένα άτομο που νιώθει ανασφάλειες και ανεπαρκές μπορεί να προσπαθεί συνεχώς να αποδείξει την αξία του με το να έχει πάντα δίκιο.

Η Ειδικευμένη Συμβουλέυτρια Ψυχολόγος Σούρα Σάκα, είπε: “Επιπλέον, η πεποίθηση ότι έχεις συνεχώς δίκιο μπορεί να δημιουργήσει στο άτομο την ψευδαίσθηση ότι έχει την εξουσία και τον έλεγχο. Έτσι, ένα άτομο που νιώθει αδύναμο και ανίσχυρο στη ζωή του μπορεί να νιώθει ισχυρό καθιστώντας ότι έχει δίκιο. Επιπλέον, μερικές φορές συγκεκριμένοι άνθρωποι (συνεργάτης, αδελφός κλπ) μπορεί να ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό. Σε αυτήν την περίπτωση, το άτομο μπορεί να επιδιώξει το να έχει συνεχώς δίκιο για να λάβει τον σεβασμό των άλλων. Πέρα από αυτά, ο συνεχής ανταγωνισμός, η μη αποδοχή των λαθών και οι επιτυχίες και δυνάμεις είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την προσπάθεια του ατόμου να έχει συνεχώς δίκιο.”