Νέα ανακάλυψη μπορεί να αποκαλύψει την ακριβή προέλευση των Χύνων
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών που εργάζεται στο έργο HistoGenes ανακάλυψε μακρόχρονους γενετικούς δεσμούς μεταξύ της Εσωτερικής Ασίας και του Καρπαθικού Κάμπου, ανακοίνωσε το Πανεπιστήμιο Eötvös Loránd (ELTE, Βουδαπέστη). Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να θέσει τέλος σε αιώνες συζητήσεων σχετικά με την καταγωγή των Χούνων.Η διεθνής ομάδα ερευνητών, με τη βοήθεια ερευνητών του ELTE, συνδέει άμεσα ατομα από την ευρωπαϊκή περίοδο των Χούνων με ορισμένους από τους πιο γνωστούς αυτοκράτορες της αυτοκρατορίας των Ξιονγκνού (Ασιατική αυτοκρατορία των Χούνων). Ταυτόχρονα, αποκαλύφθηκε ότι μόνο λίγοι από τον συνολικό πληθυσμό της πρώιμης περιόδου του Καρπαθικού Κάμπου είχαν ανατολική ασιατική καταγωγή και ότι οι νέες αφίξεις είχαν αρκετά μικτή καταγωγή. Οι ερευνητές δημοσίευσαν την ανακάλυψή τους στα Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Οι Χούνοι διέσχισαν τον Βόλγα στη δεκαετία του 370 και ίδρυσαν μία από τις πιο επιδραστικές, αν και μικρής διάρκειας, νομαδικές αυτοκρατορίες της Ευρώπης. Οι ερευνητές ερωτήθηκαν εδώ και καιρό για τη σχέση μεταξύ των Ξιονγκνού, επίσης γνωστών ως Ασιατικοί Χούνοι, και των ομάδων που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, ενώ η ομοιότητα των εθνογενειών είναι ευρέως αποδεκτή.
Ο Αυτοκρατορικός Ξιονγκνού διαλύθηκε γύρω στο 100 μ.Χ., αφήνοντας ένα χάσμα μεγαλύτερο από 250 χρόνια μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών. Οι ερευνητές αναζητούσαν απαντήσεις στο ερώτημα εάν μπορούσαν να ανακαλυφθούν γραμμές DNA που γεφυρώνουν αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η μελέτη συγκρίνει το DNA 370 ατόμων που έζησαν ανάμεσα στον 2ο αι. π.Χ. και τον 6ο αι. μ.Χ. σε τρεις μείζονες γεωγραφικές περιοχές:
– Εσωτερική Ασία
– η μογγολική στέπα
– διάφορα τμήματα της Κεντρικής Ασίας
– και το Καρπαθικό Κάμπο.
Αυτά περιλάμβαναν 35 νέα αναλυθέντα γενετικά δείγματα από την Ουγγαρία και την ανατολική περιοχή του Καζακστάν. Οι ερευνητές λήφθηκαν υπόψη τον πλήρη γνωστό πληθυσμό του Καρπαθικού Κάμπου από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των ταφικών μνημείων με χαρακτηριστικά Στεπώδους και της τοπικής υστερο-Σαρματικής (4ος έως 5ος αιώνας), καθώς και τους πολιτισμούς του Βασιλείου των Γεπίδων (5ο έως 6ος αιώνας).
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι δεν υπήρξαν σημαντικές κοινότητες ασιατικής ή στεπικής καταγωγής στο Καρπαθικό Κάμπο μετά την άφιξη των Χούνων, λογαριάζοντας μόνο για το 7% του πληθυσμού. Ωστόσο, αναγνωρίστηκε μια μικρή αλλά διακριτική ομάδα που φέρει πράγματι σημαντικά ανατολικά ασιατικά γενετικά χαρακτηριστικά.
Η ανακάλυψη έγινε με έναν νέο τρόπο σύγκρισης γενεαλογικών σχέσεων: η ανάλυση των DNA τμημάτων που μοιράζονται οι ατομικές αποδεικνύει άμεση κοινή καταγωγή (μέθοδος IBD/identity-by-descent). Κάποια άτομα στην Ουγγαρία έδειξαν άμεση IBD σύνδεση με υψηλά βαθμολογημένα άτομα της ώριμης αυτοκρατορίας των Χούνων στην Ασία.
Μέρος αυτού του βιολογικού δικτύου συνδέσεων περιλάμβανε ένα ατομικό ταφικό μνημείο που βρέθηκε ποτέ στη Μογγολία. Μεταξύ των ουγγρικών δειγμάτων, ένας άνδρας που ταφήκε στη Βουδαπέστη και δύο γυναίκες που ταφήκαν στο Τισζαγιέντα και στο Τισαμπούρα-Πουζτασκόνι (κεντρική Ουγγαρία), καθώς και αρσενικά που ταφήκαν στο Κετσκέμετ (κεντρική Ουγγαρία) και στο Sângeorgiu de Mureș (Marosszentgyörgy, Τρανσυλβανία), είναι άμεσα συγγενείς με τους ασιατικούς Χούνους.
Οι νεοανακαλυφθείσες συνδέσεις αποδεικνύουν ότι μέρος της καταγωγής των ευρωπαίων Χούνων μπορεί να εντοπιστεί στις μογγολικές στέπες, σε ένα λαμπρά ανατολίτικους αυτοκράτορες που ταφήκαν σε αργούς Ξιονγκνού ταφικούς τόπους.
Ωστόσο, ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας των Χούνων ήταν γενετικά εξαιρετικά ετερογενής.
Γενετικά και αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν και οι δύο την μωσαϊκή φύση των κοινοτήτων που ζούσαν εδώ, υποδηλώνοντας πολύπλοκες διαδικασίες κινητικότητας και αλληλεπίδρασης, αντί για μαζικές μετακινήσεις από μια μόνο τοποθεσία.
Οι γνωστικές συνδέσεις με την Ανατολή εξακολουθούν να είναι δυνατό να ανιχνευθούν, αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό, στους νεκροταφείους της περιόδου μετά τους Χούνους, που αποτελούν αποδεικτικό ότι οι παραστάσεις των ανθρώπων με ανατολική και ευρωπαϊκή καταγωγή μοιράζονταν μια κοινή καταγωγή και η επιβίωση του πληθυσμού των Χούνων στο Βασίλειο των Γεπίδων.
Οι νέες ευρήματα δείχνουν επίσης ότι η άφιξη των Χούνων στην Ευρώπη μπορεί να έγινε με διαφορετικό τρόπο από την άφιξη των Αβάρων δύο αιώνες αργότερα, δηλώνει η ανακοίνωση.
Λίγα χρόνια μετά την καταστροφή της αυτοκρατορίας τους στην Εσωτερική Ασία από τους Τούρκους, οι Αβάροι είχαν ήδη βρει νέο σπίτι στην Ευρώπη, και πολλοί από τους απογόνους τους κουβάλησαν έντονη ανατολική ασιατική γενετική κληρονομιά έως το τέλος της κυριαρχίας τους. Οι πρόγονοι του Αττίλα του Χούνου, ωστόσο, ίδρυσαν μία νέα αυτοκρατορία στην Ευρώπη πολλές γενεές αργ
