
ΟΙ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΚΑΝΑΛΙΕΣ ΤΩΡΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Οι κάτοικοι της περιοχής προτίμησαν να μεταφέρουν το νερό στην πόλη μέσω των τούνελ που χάραξαν υπόγεια αντί να το φέρουν στην επιφάνεια. Αυτοί οι υπόγειοι υδραγωγοί, γνωστοί στην περιοχή ως “Γενάτ”, έχουν εξυπηρετήσει τις ανάγκες σε νερό του πληθυσμού εδώ και αιώνες. Κατά την άφιξη στην πόλη με αεροπλάνο, οι σειρές των μεγάλων τούνελ που μοιάζουν με μεγάλες τρύπες αγριογούρουνο μαγνητίζουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Αυτές οι μορφές, οι οποίες αρχικά δεν χαρακτηρίζονται, αντιπροσωπεύουν τις προφυλάξεις των υδραγωγών που συνδέουν τα υπόγεια κανάλια νερού, τα οποία φτάνουν έως και 40 μέτρα βάθος.
Κάθε εκατό μέτρα περίπου σε αυτά τα κανάλια υπάρχει μια δεξαμενή. Αυτές οι δεξαμενές είναι σημαντικές για την εξαερισμό του τούνελ και την παροχή απαραίτητης πίεσης για τη ροή του νερού. Η απώλεια του νερού σε άμμους μειώνεται στο ελάχιστο λόγω της μεγαλύτερης συγκέντρωσης του νερού στις πιο βαθιές στρώσεις του εδάφους και της σκληρότητας του εδάφους στα βάθη, κρατώντας το νερό δροσερό. Τα τούνελ ξεκινούν από βουνά περίπου 70 χιλιόμετρα μακριά και διασχίζουν την πόλη. Επειδή το νερό δεν εμφανίζεται στην επιφάνεια, ο πληθυσμός της περιοχής εισέρχεται σε αυτά τα μεγάλα τούνελ και τις σκάλες που έχουν χαραχτεί για να καλύπτει τις ανάγκες του χρόνια.
Τα ύδατα που ρέουν από τα κανάλια προς την κατεύθυνση της πόλης, μειώνουν το βάθος, ενώ τα υπέρβαρα νερά διοχετεύονται σε άλλα σημεία για να καλύψουν τις ανάγκες για νερό σε άλλες περιοχές και σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται για γεωργία. Με την ανάπτυξη του συστήματος αντλίας, την τοποθέτηση σωληνώσεων και τη μεταφορά νερού από τον ποταμό Ζάιεντερουντ στο Ισφαχάν στο Γιεζντ, η σημασία αυτών των υδραγωγών έχει μειωθεί, αλλά παρ’όλα αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν.
Οι υδραγωγοί που δεν χρησιμοποιούνται τόσο συχνά όσο παλιότερα, έχουν κλείσει με την πάροδο του χρόνου λόγω της έκθεσης στον κίνδυνο πλημμυρών που μεταφέρουν τη γη από τις βροχές και γεμίζουν τα κανάλια από τις δεξαμενές.
Οι υδραγωγοί υπόγειοι που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης του Γιεζντ πλέον διατηρούνται ανοιχτοί για τουριστικές επισκέψεις και καθημερινά εκατοντάδες τουρίστες κατεβαίνουν στους υπόγειους αυτούς καναλλιαίους. Οι επισκέπτες της πόλης έχουν την ευκαιρία να δουν την περιοχή όπου οι άνθρωποι αντλούσαν νερό και την περιοχή όπου μεταφερόταν το νερό σε διάφορες δεξαμενές, καθώς επίσης να περπατήσουν σε έναν κανάλι που έχει ύψος ενάμισι μέτρο. Ο Διευθυντής του Υδραγωγείου του Ζαρτζ, κ. Ιμπραχίμ Καζίμνεγιεντ, δήλωσε ότι το συγκεκριμένο κανάλι ανακατασκευάστηκε για να είναι προσβάσιμο στους τουρίστες.
Ο κ. Καζίμνεγιεντ αναφέροντας ότι οι άνθρωποι εκ μακρών αιώνων εξαργυρώνουν το νερό από το Ζαρτζ δήλωσε ότι το υδραγωγείο αυτό βρίσκεται 30 μέτρα κάτω από την ιστορική πόλη της Γιεζντ. Το συγκεκριμένο υδραγωγείο με μήκος 72 χιλιόμετρα έχει καταχωριστεί ως το μεγαλύτερο υδραγωγείο παγκοσμίως από την UNESCO.
Ο κ. Καζίμνεγιεντ εξήγησε ότι το υδραγωγείο Ζαρτζ αποτελείται από δύο μέρη, κανάλια με μήκος 30 και 42 χιλιομέτρων αντίστοιχα, με συνολικό μήκος 72 χιλιόμετρα. Το υδραγωγείο ανοίχτηκε ξανά πριν από 3 χρόνια για να επιτρέψει στους Ιρανούς και τους ξένους τουρίστες να το επισκεφτούν και είναι προσβάσιμο όλο το εικοσιτετράωρο.
Τέλος, το υδραγωγείο αυτό αντιπροσωπεύει μια μοναδική εμπειρία για τους επισκέπτες, όπως μαρτυρούν οι λόγοι των κ. Μαχμούντ Νεσιρί και κας. Φερίντε Νετζατί, οι οποίοι το θεωρούν ενδιαφέροντα και εκπαιδευτικά ταξίδια στον κόσμο της ιστορίας. Έτσι, επισκεπτόμενοι τα υδραγωγεία του Γιεζντ, αποκτούν μια νέα και μοναδική εμπειρία για την ιστορία, την αρχιτεκτονική, και τον πολιτισμό.