
Ουγγρικοί χειρουργοί πραγματοποιούν καινοτόμο χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης

Προβλήματα όπως ο διαβήτης, οι όγκοι, οι νευρικές διαταραχές, οι παραλύσεις του προσώπου, οι ιογενείς λοιμώξεις, η σκλήρυνση και οι συγγενείς εγκεφαλικές νόσοι μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στο νεύρο του κερατοειδούς, οδηγώντας σε απώλεια αίσθησης στην επιφάνεια του ματιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμποδισμένη αντιπροσωπευτική μηχανή, όπως την αδυναμία αυτόματου δακρυσμού ή κλεισίματος του ματιού όταν εκτίθενται σε ξένα αντικείμενα.
Ο δρ. Ζολτάν Κλάρικ, πλαστικός χειρουργός στο Τμήμα Χειρουργικής, Μεταμόσχευσης και Γαστρεντερολογίας, ανέπτυξε αυτήν την εξειδικευμένη διαδικασία στο Πανεπιστήμιο Σέμμελβαϊς.
Η τεχνική παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για τη Μικροχειρουργική Ανοικοδόμηση.
Σύμφωνα με τον Δρ. Κλάρικ, “Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται για περιπτώσεις όπου η έλλειψη ευαισθησίας στην επιφάνεια του ματιού εμποδίζει τον ασθενή να αντιληφθεί τη ζημιά στο κερατοειδές. Αυτός ο ανεπαρκής μηχανισμός προστασίας μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια του ρεφλεξ κλεισίματος των ματιών, ανεπαρκή κατανομή δακρύων, συνεχείς ερεθισμούς των ματιών και μειωμένη παραγωγή πρωτεϊνών που προέρχονται από το νεύρο και είναι κρίσιμες για τη διατήρηση και την επισκευή του επιθηλίου της κορυφής. Τελικά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ελκώδεις έλκητες και πιθανή τύφλωση.”
Η αρχική χειρουργική επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε μια γυναίκα μεσής ηλικίας από μια ομάδα χειρουργών και οφθαλμολόγων. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ένα νεύρο 15 εκατοστών αφαιρέθηκε από το πόδι της χωρίς να υποβαθμιστεί η λειτουργία του ποδιού. “Ο ρόλος μου περιλάμβανε τη διαίρεση του παχιού νεύρου του ποδιού σε πολλαπλά ίνες, τη ραφή τους κάτω από ένα μικροσκόπιο και τη μετάβαση του νεύρου μέσω ενός υποδόριου συστήματος τούνελ στο μέτωπο από την ακέραιη πλευρά”, εξήγησε ο Δρ. Κλάρικ.
Η Δρ. Άγνες Φιστ, ηγείται της ομάδας οφθαλμολογίας, καθοδήγησε στη συνέχεια το νεύρο μέσω του βλεφάρου στην οπτική επιφάνεια, περνώντας το κάτω από το συνταγματικό γύρω από το κερατοειδές και στερεώνοντάς το σε πέντε σημεία. Αυτή η ακριβής οφθαλμολογική και πλαστική μικροχειρουργική ζήτησε τη ραφή χιλιοστά πάχους δομών υπό ένα μικροσκόπιο λειτουργίας. Η Δρ. Φιστ ανέφερε,
“Το πιο προβληματικό κομμάτι της επέμβασης ήταν η συντονισμένη αλληλουχία των βημάτων μεταξύ του πλαστικού χειρουργού και της ομάδας οφθαλμολογίας.”
Ο ασθενής έπασχε από επαναλαμβανόμενες, μη επουλωνόμενες έλκη λόγω ζημιάς του νεύρου που προκαλέστηκε από όγκο στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Πριν από αυτήν τη χειρουργική επέμβαση, είχε υποβληθεί σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις στα μάτια προσπαθώντας να θεραπευθούν τα έλκη και να διατηρηθεί η όραση. Ωστόσο, από τη στιγμή της εξειδικευμένης διαδικασίας, το έλκος δεν επανεμφανίστηκε και η ποιότητα ζωής του ασθενούς βελτιώθηκε σημαντικά, αποτρέποντας τον κίνδυνο πλήρους απώλειας όρασης.