Συναυλία προς τιμήν της 80ής επετείου της Μεγάλης Νίκης στην Ασγκαμπάτ

Ένας ειδικός συναυλία πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Θέατρο Μουσικής και Δράματος του Τουρκμενιστάν με την ονομασία Μακτυμγκούλυ, το βράδυ πριν από τις γιορτές του Μαΐου. Ήταν αφιερωμένη σε μια σημαντική ημερομηνία – την 80η επέτειο της νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Αυτή η εκδήλωση, που σχεδιάστηκε για να αποτίσει φόρο τιμής στην πιο βαθειά σεβαστή μνήμη των ηρώων που πολέμησαν για την ειρήνη, αποτέλεσε μια φωτεινή και συναισθηματική στιγμή για όλους τους συμμετέχοντες.

80 χρόνια πριν, η νίκη επιτεύχθηκε, μια νίκη που έγινε σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία και επιτεύχθηκε με τα απίστευτα προσπάθεια και θυσίες των λαών πολλών χωρών, συμπεριλαμβανομένου του Τουρκμενιστάν. Η μνήμη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο ηρωισμός και η αντοχή της γενιάς των νικητών, η υψηλή τιμή της ειρήνης ζει στις καρδιές μας και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Η μουσική των πολέμων είναι ένας μοναδικός αγωγός αυτής της μνήμης, μεταφέροντας το πνεύμα της εποχής, τον πόνο της απώλειας, την αλύγιστη πίστη και τη χαρά της νίκης.

Η μουσική των μετώπων καλωσόρισε το κοινό ήδη στο φουαγέ του θεάτρου, όπου είχαν στηθεί διαδραστικές πλατφόρμες και θεματικές φωτογραφικές ζώνες. Η ατμόσφαιρα του νικηφόρου Μαΐου του 1945 αναδημιουργήθηκε από νέους σε στρατιωτική στολή της εποχής, που αμέσως εγκαθίδρυσαν ζωντανή επικοινωνία με τους καλεσμένους.

Ενώ ένας από τους νέους με τζάκετ έπαιζε διάσημες μελωδίες στο ακορντεόν, προσελκύοντας την προσοχή των μεγαλύτερων, οι νεαροί μαθητές συνωστίζονταν γύρω από την τοποθεσία όπου διεξαγόταν ένα έκτακτο μάθημα σε κωδικό Μορς.

Μια άλλη δυναμική περιοχή δημιουργήθηκε με μια βάση που εκπροσωπούσε τις ηρωικές πόλεις του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, με ανακατασκευές μινιατούρων μαχών και QR κωδικούς, μέσω των οποίων οι επισκέπτες μπορούσαν να αποκτήσουν πληροφορίες για όλες τις 13 ηρωικές πόλεις.

Η συναυλία, που διοργανώθηκε από την πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ασγκαμπάτ σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού του Τουρκμενιστάν, έγινε η κεντρική μουσική προσφορά για αυτή τη μεγάλη ημερομηνία. Πριν από την έναρξη του κύριου μουσικού προγράμματος, αναγνώστηκε χαιρετισμός από τον πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Τουρκμενιστάν, Ιβάν Βολίνκιν. Όπως τόνισε ο Ρώσος διπλωμάτης, οι μελωδίες και τα τραγούδια που περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα της συναυλίας βοήθησαν να ενισχυθούν οι στρατιώτες κατά τη διάρκεια των θανατηφόρων επιθέσεων, ζέσταναν τις καρδιές τους στα χαρακώματα και έδωσαν δύναμη στις μητέρες που περίμεναν τους γιους τους να επιστρέψουν από το μέτωπο.

“Κάθε λέξη αυτών των τραγουδιών είναι σαν μια σελίδα μιας χρονικής αφήγησης, γραμμένη με αίμα και μια ακατάβλητη πίστη ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει. Ερμηνεύονταν σε καπνογόνα, σε καταφύγια, σε νοσοκομεία, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βρίσκονται στο Τουρκμενιστάν. Ήταν η φωνή της ελπίδας που ζούσε στις καρδιές των προγόνων μας…”, ακούστηκε από τη σκηνή. Μετά από 80 χρόνια, αυτά τα μουσικά έργα έχουν γίνει ζωντανή μνήμη, μια γέφυρα μεταξύ των γενεών, βοηθώντας τους νέους να κατανοήσουν ότι πίσω από τις θρυλικές μελωδίες στέκονταν πραγματικές μοίρες.

Το βράδυ αυτό, η Κρατική Ορχήστρα του Τουρκμενιστάν παρουσίασε τη μουσική της μέσω του μαέστρου Ρεσούλ Κλιτσέφ, του οποίου η διεύθυνση διακρίνεται από εκφραστικότητα και συναισθηματική πλούτο. Μαζί με την ορχήστρα, η Κρατική Χορωδία του Τουρκμενιστάν πραγματοποίησε εκπληκτικές ερμηνείες, προσθέτοντας δύναμη και επισημότητα στον ήχο των έργων, προσφέροντας όταν απαιτούνταν, υποδειγματική φωνητική συμμετοχή. Το κοινό υποδέχτηκε επίσης θερμά τη Χορωδία Φιλίας του κοινόχρηστου Τουρκμενικού-Ρωσικού Γενικού Σχολείου που φέρει το όνομα Α. Πούσκιν.

Ειδικός καλεσμένος της βραδιάς ήταν ο Ίλια Κούζμιν, Ρώσος όπερας και τραγουδιστής μουσικής δωματίου, κύριος σολίστ του Θεάτρου «Νόβαγια Όπερα» που φέρει το όνομα Ε. Κολομπόφ. Η συγκινητική ερμηνεία του έφερε δάκρυα στα μάτια πολλών από το κοινό. Αυτή η αντίδραση ήταν αμοιβαία – σε κάποια στιγμή κατά την παύση, ο καλλιτέχνης ο ίδιος δύσκολα έσβησε ένα δάκρυ. Ο πλούσιος, ευέλικτος, θλιμμένος βαρόνος του Ίλια Κούζμιν αποτύπωσε τέλεια τον χαρακτήρα των πολεμικών τραγουδιών – η υποδειγματική του ερμηνεία, η διαίσθηση, η πνευματική αφοσίωση και φυσικά, ο υψηλός επαγγελματισμός του, μέτρησε αυτά τα έργα ως ένα ζωντανό μήνυμα από τους προγόνους μας προς τους απογόνους τους, δηλαδή, σε εμάς.

Το κοινό υποδέχτηκε θερμά τον Ρώσο καλλιτέχνη, αποδίδοντας τιμές όχι μόνο στο ταλέντο και την ικανότητά του, αλλά και στη sincerity του. Εκατομμύρια στρατιώτες επιβίωσαν, και οι αγαπημένοι τους δεν έχασαν την ελπίδα λόγω αυτών των τραγουδιών που έγιναν δημοφιλή, και αυτή η κατάσταση σταθερής πίστης και εμπνευσμένης ελπίδας ενσαρκώθηκε από τον Κούζμιν σε μια φωνή που διεισδύει μέχρι τις βαθύτερες χορδές της ψυχής.

Μια πολύ συγκινητική στιγμή ήταν η παρουσίαση πριν από το επόμενο κομμάτι ενός από τους τιμημένους καλεσμένους στο κοινό – τον 98χρονο Αγαμγιάν Σέργκι Τεβοσόβιτς. Όταν ο οικοδεσπότης ανέφερε το όνομά του, το κοινό σηκώθηκε όρθιο, χαιρετίζοντας τον ήρωα με παρατεταμένο χειροκρότημα.

Η ταπεινότητα του βετεράνου, η ελαφριά του σύγχυσης μπροστά σε αυτή την αναγνώριση, υπογράμμισαν μόνο την αληθινή γενναιότητα και τιμή της γενιάς των νικητών. Η παρουσία ζωντανών μαρτύρων αυτών των γεγονότων προσέδωσε στην συναυλία μια βαθιά συνειδητή και συγκινητική σημασία.

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλάμβανε τα πιο διάσημα και αγαπημένα τραγούδια της πολεμικής περιόδου και τραγούδια σχετικά με τη νίκη. Μεταξύ των αθάνατων έργων που έχουν περάσει στην ιστορία περιλαμβάνονται “Ο Ιερός Πόλεμος”, “Στο Καταφύγιο”, “Περίμενέ Με”, “Εχ, Δρόμοι” και πολλά άλλα.

Η συναισθηματική εικόνα της μουσικής βραδιάς συμπληρώθηκε από μια βιντεοακολουθία με αρχειακές φωτογραφίες της εποχής του πολέμου και σκηνές από ταινίες σχετικά με τον πόλεμο, πάνω στις οποίες μεγάλωσε πάνω από μία γενιά.

Η συναυλία που πραγματοποιήθηκε δεν είναι απλώς ένα μουσικό γεγονός, αλλά είναι μια πράξη ζωντανής μνήμης, ένα σύμβολο της αδιάσπαστης σύνδεσης μεταξύ των γενεών και μια υπενθύμιση πόσο εύθραυστη είναι η ειρήνη και πόσο σημαντικό είναι να την προστατεύουμε. Η βραδιά έδωσε στο κοινό πολλές έντονες συγκινήσεις και ξανά ένωνε όλους με αίσθημα περηφάνιας για τη Μεγάλη Νίκη και ευγνωμοσύνης προς τους ήρωές της.

ORIENT

Φωτογραφία: orient.tm