Συναυλία Φωτιάς Τσιγγάνων Ανάβει την Καζακική Παραδοσιακή Μουσική με Σύγχρονο Στιλ
Η ΑΣΤΑΝΑ – Η Κρατική Ακαδημία Φιλαρμονικής, μετά τον ονομασμένο σχολικό φιλόλογο Ερκεγαλί Ραχμαντίεφ, ενθουσίασε το κοινό της Αστάνα με παραδοσιακά καζακικά μουσικά κομμάτια σε μοντέρνα επεξεργασία στο κονσέρτο Nomads’ Fire στις 26 Φεβρουαρίου.Το όνομα του κονσέρτου είναι ενδεικτικό, υποδηλώνοντας μια σύγχυση της νομαδικής πάθησης, της κουλτούρας και της σοφίας σε μια σειρά από τραγούδια, οργανικά και χορευτικές εκτελέσεις.
Η συνδυασμός εθνικών οργάνων με κλασικά κάνει ένα κομμάτι εθνικής καινοτομίας, καθώς είναι μια χαρά να ακούς την ευρυθμία των παραδοσιακών οργάνων ενισχυμένη από σπάνιους αλλά ισχυρούς ήχους που παράγονται από ένα κλασικό βιολί ή τύμπανο.
Οι διοργανωτές περιγράφουν το κονσέρτο ως “ένα γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος, μεταφέροντας τους ακροατές από αιώνες και πολιτισμούς.”
“Η αποστολή μας είναι να αναπαράγουμε και να μεταμορφώνουμε τη μουσική κληρονομιά των νομάδων και των χωρών του τουρκικού κόσμου, προσθέτοντας μοντέρνους ήχους εθνο-φανκ, εθνο-ροκ και εθνο-τζαζ-ροκ,” αναφέρεται στο μήνυμα.
Το κονσέρτο άνοιξε με ένα μουσικό κομμάτι εκτελεσμένο από το σύνολο λαϊκής μουσικής Σαργιάρκα, τη φιλαρμονική εκκλησιαστική χορωδία και το μπαλέτο σύγχρονης χορευτικής μπάλας ΑΛΕΜ, απεικονίζοντας την αξιοπρέπεια και το πνεύμα των καζάκων πολεμιστών μέσα από τη μουσική και το χορό.
Παρουσίασε επίσης αριστουργήματα σύγχρονων καζακικών συνθετών, όπως η Togzhan Zhakhin, η Karagoz Gasimova, η Yedil Kusainov, μαζί με αγαπημένα καζακικά τραγούδια όπως το “Aykarakoz,” (Όμορφη με μαύρα μάτια) “Yekeuin-ai,” (Εσείς δύο) και “Karay kozim” (Οι μαύροι μου).
Τίποτα δεν φωτίζει την ιερή καζακική μουσική περισσότερο από το όργανο shankobyz. Εκτελέστηκε από τον Kusainov στο “Bulbul Zaman,” το κομμάτι περιέχει στοιχεία του εθνο-ροκ. Ο Kusainov αλληλεπιδρά βαθιά με το shankobyz κάνοντας γκουτουράλ ήχους συνδυασμένους με μεταλλικούς τόνους του οργάνου που αντηχούν τις εκτάσεις των καζακικών βαράγμων και τις αρχαίες συνήθειες των σαμάνων.
Απαιτείται ένα χορωδία ηλικιωμένων γυναικών με κιμεσένκ (παραδοσιακή κεφαλοσκούφα παντρεμένων γυναικών) να υπενθυμίζει στο κοινό την παράδοση της καζακικής φολκλόρ, που μεταδίδει τραγούδια και μουσική από την παλιά γενιά στη νεαρή. Τα παραδοσιακά τραγούδια που εκτελούνται από σεβαστούς ηλικιωμένους και γιαγιάδες επιβεβαιώνουν την μερικές φορές παραγνωρισμένη κληρονομιά.
Η σύγκλιση καλλιτεχνών από διαφορετικές φόντας συχνά εξαργυρώνει τη δημιουργική ιδιοφυΐα, προτρέποντας τους διοργανωτές να προσκαλέσουν έναν καλλιτέχνη να ζωγραφίσει ζωντανά κατά τη διάρκεια ολόκληρης της παράστασης. Τα έργα έργατα ως οπτικές ερμηνείες, αιχμαλωτίζοντας την ουσία του μουσικού και χορευτικού ταξιδιού που εξελίσσεται στη σκηνή.
