Τι είναι η νόσος του Άντισον και πώς αναγνωρίζεται; Οι ενδείξεις της νόσου του Άντισον
Η νόσος του Addison, είναι μια ασθένεια που οφείλεται στην ανεπάρκεια του εκκριτικού συστήματος των νεφρικών κορυφαίων αδένων. Είναι επίσης γνωστή ως υποαδενοκορτισισμός.Η νόσος του Addison, που περιγράφηκε από τον Thomas Addison το 1855, οφείλεται στην ζημιά του φλοιού (κορτέξ) των νεφρικών αδένων λόγω αυτοάνοσης, φυματίωσης ή μυκητιασικής λοίμωξης. Εκδηλώνεται με αδυναμία, αναιμία, απώλεια βάρους, προβλήματα στο στομάχι και το έντερο, χαμηλή αρτηριακή πίεση, σκούρας επιδερμίδας, υπερευαισθησία και υπερδιέγερση σε ορισμένους ασθενείς. Στο παρελθόν θα μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο, αλλά σήμερα αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό με συνθετικές ορμόνες.
Πρόκειται για μια μορφή κορτικού (ανώτερου στρώματος) παρακμής/βλάβης που σχετίζεται με το νεφρικό σημαίνον (υπολειτουργία) δηλαδή έλλειψη λειτουργίας. Σε εμφανή ιδιοπαθή μορφή, παρατηρείται λεμφοκύτταρα διοχέτευση από το θλασμένο φλοιό του νεφρικού (το περίβλημα του οργάνου που το περιβάλλει, το φλοιό ή το δέρας) και αυτόματα ενεργοποιούνται αυτόματα αντισώματα/αντισώματα (αντισώματα) ειδικών αντιγόνων του εξωτερικού φλοιού του νεφρικού (κορτίκης) ιστού. Η αυτοάνοση αδρεναλίτιδας, προκαλείται με την εισαγωγή ιστού νεφρικού φλοιού σε πειραματικά ζώα, με κατάσταση εμφρακτικών αντισώματων αντιδράσεων.
Συμπτώματα της νόσου του Addison περιλαμβάνουν αδυναμία, μυϊκή αδυναμία, ναυτία, εμετό, απώλεια όρεξης, ελκώδεις δερματικές παθήσεις, ιδρωσία, πονοκέφαλο, διαταραχές στη μνήμη, αλλαγές στην αρτηριακή πίεση και τρόμο. Η διάγνωση της νόσου του Addison βασίζεται στη χαμηλή αρτηριακή πίεση, τη μείωση των επιπέδων νατρίου στο αίμα, καθώς και στη μείωση των επιπέδων κορτιζόλης και αδρεναλίνης.
