Το Astana Opera προβάλει την όπερα του Βιβάλντι “Ορλάντο Τρελός”
Η Αστανά – Η Όπερα της Αστανά παρουσίασε την πρεμιέρα του “Orlando Furioso” (Ο Ορλάντο ο Θυμωμένος) του μεγάλου Ιταλού συνθέτη Αντόνιο Βιβάλντι στις 4 Οκτωβρίου. Στη σκηνή της Αίθουσας του Δημοτικού Παλατιού με το όνομα της Κουλιάς Μπαϊσεΐτοβα, οι φαν του Βιβάλντι και οι λάτρεις της μπαρόκ όπερας μπορούσαν να εμβαθύνουν πλήρως στο παραμύθι των εραστών, της σκοτεινής μαγείας και της τρέλας.Με βάση το επικό ποίημα του Λουντοβίκο Άριοστο, η όπερα “Orlando Furioso” χρονολογείται από το 1727. Η περίπλοκη πλοκή της όπερας συντίθεται στο νησί της κακιάς μάγισσας Αλτσίνα, η οποία χρησιμοποιεί τη μαγεία της για να μαγέψει αυτούς που επιθυμεί. Η ιστορία ακολουθεί τον ιππότη Ορλάντο, που εκφραζόμενος από τον μη ανταποκρινόμενο έρωτα για την όμορφη Αντζέλικα, καταπέλτεται στην τρέλα. Περνά από μια σειρά συναισθημάτων, μεταβαίνοντας από έντονα ερωτευμένος σε εντελώς τρελός, προτού τελικά βρει τον δρόμο της ανάρρωσης.
Ο μουσικός διευθυντής και ο διευθυντής της νέας όπερας, Αμπζάλ Μουχίτντιν, ο οποίος εξειδικεύτηκε στη μπαρόκ μουσική κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών, ήξερε ακριβώς πώς να παρουσιάσει τη μουσική με τον καλύτερο τρόπο σε αυτήν την παραγωγή.
“Γενικά, η καμεράτα όπερα οφείλει την προέλευσή της στη μπαρόκ εποχή, και αυτή η κατεύθυνση ήταν αυτή που έθεσε τις βάσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη της όπερας,” είπε.
Στο “Orlando Furioso,” η κάμερα ορχήστρα απομακρύνεται από την τυπική συμπερίληψη της άρπας, του τύμπανου και των τρομπών. Αντίθετα, προβάλλει κυρίως ένα σύνολο εγχόρδων, με περιοδικά σόλο από φλάουτο ή ομπόε προσθέτοντας ευαίσθητες λεπτομέρειες στη μουσική.
“Μία τόσο ελαφριά ορχήστρα μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουμε πώς εξελίχθηκε η μουσική γλώσσα. Η προσέγγιση του Βιβάλντι στα φωνητικά μέρη είναι επίσης ενδιαφέρουσα. Ο συνθέτης χρησιμοποιεί εκτενώς ανδρικούς τενόρους και κοντράλτους, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις χαμηλές φωνές που εκτελούν κολορατούρα. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε εδώ ότι η κολορατούρα δεν είναι χαρακτηριστικό του ύψους της φωνής, όπως συνήθως νομίζεται, αλλά της κινητικότητάς της. Έτσι, τα και παραδείγματος χάριν είτε τενόρος είτε μπάριτον μπορούν να είναι κολορατούρα φωνές. Σε αυτήν την όπερα, υπάρχει μια βαθιά αλληλεπίδραση μεταξύ ενδιαφερόων και φωνητικών γραμμών, η οποία υπογραμμίζει τη μοναδικότητα και το καινοτομία του Βιβάλντι ως συνθέτης,” πρόσθεσε ο Μουχίτντιν.
Ο σκηνοθέτης και φωνητικός προπονητής από την Ιταλία, Άλλα Σιμονισβίλι, παρουσίασε μια φρέσκια ματιά στο διάσημο κλασικό.
“Γιατί επιλέχθηκε να δοθεί παράσταση στο ‘Orlando Furioso’; Διότι είναι μια δυναμική, δραματική και συναισθηματικά πλούσια όπερα. Όσον αφορά τη μουσική, φυσικά, η μουσική της μπαρόκ είναι επίσης ειδική, είναι ειδική και απαιτεί συγκεκριμένες φωνητικές ικανότητες, δηλαδή, εδώ μιλάμε για γρήγορο τραγούδι. Οι καλλιτέχνες που ερμηνεύουν αυτό το ρεπερτόριο, πιστεύω ότι κερδίζουν κολοσσιαίες δεξιότητες, πρωτίστως, επειδή αυτό προσφέρει ένα εξαιρετικό πεδίο εκπαίδευσης που διδάσκει τεχνικές τραγουδιού, ισορροπία ήχου, ένταση και συγκεκριμένα φωνητικά,” είπε η Σιμονισβίλι.
Την πρώτη μέρα της πρεμιέρας, ο Ρασούλ Ζαρμαγκαμπέτοφ ερμήνευσε τον τίτλο του ευγενούς πολεμιστή Ορλάντο, ηγηθείς ενός τρίου εξαιρετικών θηλυκών ερμηνευτριών- Τατιάνα Βιτσίνσκαγια ως η κακή μάγισσα Αλτσίνα, η Επαξιωμένη Εργάτρια του Καζακστάν Σαλτανάτ Αχμέτοβα ως μια γυναίκα πολεμίστρια Μπρανταμάντε και η Άσεμ Σεμπίνα ως Αντζέλικα.
Το κοινό μπορεί να παρακολουθήσει το “Orlando Furioso” και στις 5 Οκτωβρίου.
