
Υπόθεση αθωότητας, προστασία μαρτύρων και δικαστική ανεξαρτησία: Οι σενάτορες ψηφίζουν νέο νόμο

Κατά τη διάρκεια της πέμπτης ολομέλειας του Σενάτου, οι νομοθέτες ενέκριναν τον Νόμο “Περί Τροποποιήσεων και Προσθηκών σε Ορισμένους Νομικούς Κανονισμούς της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν Σχετικά με την Έγκριση της Νέας Έκδοσης του Συντάγματος της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν, Με Σκοπό τη Στήριξη της Δικαστικής Δραστηριότητας και τη Βελτίωση των Δικαιωμάτων και των Ελευθεριών των Πολιτών”.
Τονίστηκε ότι τα τελευταία χρόνια, η Ουζμπεκιστάν έχει αναλάβει σημαντικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό τη θεμελιώδη ενδυνάμωση του νομικού της συστήματος και τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις καλύπτουν μια ευρεία γκάμα πεδίων, συμπεριλαμβανομένων των βελτιώσεων στις δικαστικές διαδικασίες, την αύξηση της διαφάνειας και της αμεροληψίας στις δικαστικές αποφάσεις και την ενίσχυση των εγγυήσεων για την προστασία των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και των νόμιμων συμφερόντων των πολιτών και των επιχειρήσεων.
Ο νόμος προτείνει τροποποιήσεις στον Κώδικα Ποινικής Διαδικασίας, δηλώνοντας ότι ένας ύποπτος, κατηγορούμενος ή ενάγων δεν υποχρεούται να αποδείξει την αθωότητά του και μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα να παραμείνει σιωπηλός ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, εάν η εκμάθηση ενός ατόμου αποτελεί τον μοναδικό αντίκειμενο απόδειξης εναντίον του, δεν μπορεί να καταδικαστεί ή να τιμωρηθεί μόνο βάσει εκείνης της εκμάθησης. Η νομοθεσία εισάγει επίσης το δικαίωμα για μάρτυρες που εμπλέκονται σε δικαστικές διαδικασίες να αρνούνται να καταθέσουν εναντίον τους ή των στενών συγγενών τους.
Επιπλέον, ο νόμος εγκαθιδρύει αυστηρούς νομικούς λόγους για την αποποίηση κριτή από μια υπόθεση, την αναστολή των εξουσιών του ή τη μεταφορά του σε άλλη θέση, διασφαλίζοντας ότι τέτοιες ενέργειες λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με νομικές διαδικασίες. Απαγορεύει ρητά κάθε μορφή παρεμβολής στις δικαστικές δραστηριότητες και επιβεβαιώνει ότι οι δικαστές δεν μπορούν να κριθούν υπεύθυνοι για τις αποφάσεις τους.
Έγιναν επίσης διευκρινίσεις σχετικά με τις νομοθετικές εξουσίες πρωτοβουλίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, καθορίζοντας ότι μπορεί να προτείνει θέματα μόνο εντός της αρμοδιότητάς του.
“Η σημασία αυτού του νόμου έγκειται στον ρόλο του στη διασφάλιση αξιόπιστης προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών, ενώ ενισχύει περαιτέρω την ποιότητα της δικαιοσύνης. Η υιοθέτησή του παρέχει τις απαραίτητες νομικές εγγυήσεις για τους δικαστές να εφαρμόζουν απευθείας τα συνταγματικά πρότυπα και να υποστηρίζουν τη συνταγματική ανωτερότητα στην διοίκηση της δικαιοσύνης. Επιπρόσθετα, ενισχύει την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μέσω του δικαστικού συστήματος”, δήλωσαν οι συμμετέχοντες στη συνεδρίαση.