Όρια αγοράς, αυξημένες τιμές: μειονεκτήματα των όρων οριοθέτησης τιμών στην Ουγγαρία
Στις 17 Μαρτίου, η ουγγρική κυβέρνηση εισήγαγε ένα ανώτατο όριο στην τιμή τριάντα βασικών τροφίμων, με στόχο τη μείωση της αύξησης της πληθωρικής πίεσης με τον περιορισμό των προσόδων σε 10% μέχρι τις 31 Μαΐου. Ενώ η κυβέρνηση επαινεί αυτό το μέτρο ως επιτυχία, αναφέροντας σημαντικές μειώσεις τιμών για πολλά αγαθά, υπάρχουν υποκείμενα ζητήματα που υποδεικνύουν ότι η πολιτική ενδέχεται να μην είναι τόσο αποτελεσματική όσο ισχυρίζεται.Τα αρχικά δεδομένα δείχνουν μεικτά αποτελέσματα. Σύμφωνα με τη Blikk, μερικά προϊόντα, όπως η τεχεντούρο (τυρί) και το έτολαγί (λάδι μαγειρικής), είδαν σημαντικές μειώσεις τιμών έως και 23%. Ωστόσο, όχι όλα τα αντικείμενα ακολούθησαν αυτήν την τάση. Για παράδειγμα, οι τιμές των κοτόπουλων αυξήθηκαν κατά 5%, και το σέρτεςζσίρ (λάρδο) αυξήθηκε κατά 17%. Αυτή η αντίφαση υπογραμμίζει ότι η επίδραση της πολιτικής διαφέρει ευρέως ανάμεσα σε διαφορετικά προϊόντα.
Επιπλέον, ο Εθνικός Σύνδεσμος Εμπορίου υποστηρίζει ότι το ανώτατο όριο τιμής θα είναι αποτελεσματικό μόνο εάν όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς στην αλυσίδα εφοδιασμού μοιραστούν τα βάρη εξίσου. Αυτό προκαλεί ανησυχίες για δυνητικές έλλειψης ή σωρείται αποθέματος εάν οι λιανοπωλητές και οι προμηθευτές νιώθουν πως τιμωρούνται αδίκως.
Ως απάντηση στο ανώτατο όριο τιμής, αρκετές αλυσίδες λιανικού εμπορίου στην Ουγγαρία άρχισαν να εφαρμόζουν περιορισμούς αγορών στα εν λόγω προϊόντα. Αυτή η ανάπτυξη, όπως αναφέρεται από το Portfolio, στοχεύει να εξασφαλίσει ότι όλοι οι πελάτες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα βασικά προϊόντα αποτρέποντας το σωρειτέμ και τις πιθανές έλλειψεις. Αυτά τα μέτρα υποδηλώνουν ότι οι λιανοπωλητές λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για τη διαχείριση της ζήτησης και τη διατήρηση των επιπέδων προσφοράς.
Επιπρόσθετα, το Lidl έχει λάβει μια πιο αυστηρή προσέγγιση απαγορεύοντας εντελώς την πώληση των περιορισμένων τιμών προϊόντων σε πελάτες που ζητούν τιμολόγιο για επαγγελματικούς σκοπούς. Αυτό υποδηλώνει ότι ορισμένοι λιανοπωλητές δίνουν προτεραιότητα στους ατομικούς καταναλωτές έναντι των εμπορικών αγοραστών για να εξασφαλίσουν δίκαιη πρόσβαση σε αυτά τα απαραίτητα αγαθά.
Οι προσωρινές μειώσεις τιμής ενδέχεται να παρέχουν προσωρινή ανακούφιση στους καταναλωτές, αλλά η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της πολιτικής ανωτάτου ορίου τιμών είναι αμφίβολη. Με το να ρυθμίζει τα ποσοστά κερδών τεχνητά, η κυβέρνηση ρισκάρει να διαταράξει την αγορά, με την πιθανότητα να οδηγήσει σε μη επιθυμητές συνέπειες όπως η μείωση των επενδύσεων στον τομέα ή η μείωση της διαθεσιμότητας προϊόντων.
